วันนี้ท้องฟ้ามืดครึ้มมาแต่หัววัน มองดูจากดวงอาทิตย์ก่อนที่มันจะถูกเมฆดำทะมึนกลืนกินเข้าไปจนครอบครองแผ่นฟ้าอันกว้างขวางนี้ก็น่าจะประมาณสี่โมงเย็น ทุกคนขึ้นจากนาเร็วกว่าปกติ เกสรและลูกทั้งสองช่วยสามีเอาควายเข้าคอกโดยเร็ว ฟ้าแลบฟ้าร้องและมีลมพัดแรงจนดูน่ากลัว ถ้าปล่อยควายไว้กลางทุ่งนากลัวว่ากิ่งไม้จะหักโค่นมาโดนตัวมัน ตามท้องไร่ท้องนามีฟ้าผ่าบ่อยครั้งเพราะมีต้นไม้ใหญ่มาก ฝูงควายหรือผู้คนก็โดนฟ้าผ่าตายทุกปี
เกสรรีบตักน้ำมาให้ลูกอาบ รวมถึงเธอกับสามีด้วย เย็นนี้เธอคงก่อไฟทำอาหารไม่ได้ ลมพัดหอบเอาฝุ่นละอองเข้ามาในใต้ถุนจนมันคละคลุ้งไปทั่ว อาหารเย็นวันนี้มีปลาปิ้งอยู่สี่ห้าตัว และแจ่วบองที่เหลือจากมื้อกลางวัน เกสรยกถาดอาหารขึ้นมากินบนเถียงนา ข้าวเหนียวก็กินแบบที่ไม่ต้องอุ่นให้ร้อน
เถียงนาโดนลมพัดจนสั่นสะเทือนไปหมด หลังคาที่มุงด้วยหญ้าแฝกแทบจะหลุดหายไปกับลม
“พ่อคะหนูกลัวลม เมื่อไรมันจะหยุดคะ” เด
