ตอนที่ 10 ในที่สุดก็มีตัวช่วย

1143 Words

อาบน้ำเสร็จเขาสวมเพียงโสร่งมีผ้าขาวม้าพาดบ่า แล้วใช้ไม้ค้ำยันเดินมาที่เถียงนา เสื้อผ้าที่เขาซักแล้วก็นำมาตากที่ใต้ถุนเพราะกลัวว่าฝนจะตก เขาเดินขึ้นไปรอบนเถียงนาแล้วจุดบุหรี่สูบ วันนี้เธอคอยสังเกต เขามวนยาเส้นสูบถี่มาก ขาข้างขวาของเขาบางครั้งก็งอได้ บางครั้งเขาก็ปล่อยถูไถไปกับพื้น ลูกทั้งสองยังยืนคอยให้กำลังใจแม่ทำอาหารอยู่ข้างล่าง ดินมองน้ำในหม้อแกงที่กำลังเดือดปุด ๆ “ต้มปลาน่ากินจังเลยครับ นั่น ๆ ปลาหมอช้างเหยียบมีไข่ด้วย ผมจองนะครับ” “ให้หนูกินด้วยได้ไหมคะ” “ได้สิ พี่จะแบ่งให้ครึ่งหนึ่ง” สองพี่น้องแบ่งไข่ปลากันตั้งแต่ปลายังอยู่ในหม้อ “ปลามีไข่หลายตัวเลยจ้ะ เดี๋ยวแม่ตักให้นะ” ช่วงหน้าฝนปลาก็วางไข่เช่นนี้ “ค่ะ/ครับ” อีกยี่สิบนาทีต่อมาเกสรก็ทำอาหารเสร็จ เธอตักต้มปลามาสองถ้วย และทำน้ำพริกแจ่วใส่ถ้วยเล็กอีกใบ จากนั้นก็ยกกับข้าวขึ้นไปบนเถียงนา ตอนนี้เธอได้ยินเสียงเหมือนฝนเริ่มตกกระทบ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD