ลีโอ.....
สวัสดีครับผมลีโอคนเดิมส่วนใครที่ยังไม่รู้จักผมขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกรอบ ผมชื่อลีโอตอนนี้อายุยี่สิบสองลูกชายพ่อเสือแม่เรนผมมีน้องทั้งหมดสามคนรวมผมก็สี่คนน้องผมเป็นผู้หญิงสองกับน้องชายคนเล็กอีกหนึ่งอยากจะบอกว่าแสบทั้งสามคนเลยส่วนนิสัยของผมน่ะเหรอใครๆ ก็บอกว่าผมน่ะน่ารักนิสัยดีสุภาพเรียบร้อยที่สุดในบ้านแล้วครับ^^
"อื้อออ ลีโอ อย่าเพิ่งนี่มันกลางวันอยู่เลยนะ"
"กลางวันก็ทำได้น่าาาาา" ผมพูดพลางซุกไซ้เข้าที่ลำคอขาวๆของไอวี่ ไอวี่คือเพื่อนครับ...เพื่อนนอน
"ทำไมชอบทำอะไรเอาแต่ใจแบบนี้นะ" ไอวี่ที่พูดเหมือนจะไม่ยอมให้ผมทำแต่มือของเธอตอนนี้กำลังป้วนเปี้ยนอยู่ที่ซิปกางเกงยีนส์ของผมแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"พี่ลีโอ!!!! เปิดประตู!!! " เสียงคุ้นๆ ใครวะมาเคาะไม่รู้จักเวล่ำเวลาทั้งที่ผมบอกพ่อกับแม่แล้วว่าผมจะพักผ่อนไม่ต้องให้ใครขึ้นมากวน
"ใคร!!! " ผมตะโกนออกไปอย่างหัวเสีย
"ลินเองค่าาาา" ลิน ยัยลิน?? มายังไงวะแล้วมาได้ไงแล้วมาทำไม
"ใครคะลีโอ" ไอวี่เงยหน้าขึ้นมาถามในขณะที่กำลังจะปลดซิปกางเกงของผม
"เธอหลบในห้องน้ำก่อน"
"ทำไมต้องหลบคะ หรือว่าลีโอนัดใครมา"
"เปล่านัดน่าาาไปหลบก่อน" ผมดึงแขนไอวี่ขึ้นจากที่นอนแล้วดันเธอเข้าไปหลบในห้องน้ำก่อนจะรีบรูดซิปกางเกงตัวเองให้เข้าที่แล้วเดินไปเปิดประตูให้แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
"มาทำ..." ผมพูดไม่ทันจบประโยคยัยลินก็พุ่งเข้ามากอดคอผมพร้อมกับหอมแก้มผมฟอดใหญ่ผมที่กำลังตกใจกับการถูกจู่โจมทำได้เแค่ยืนนิ่งให้ลิลินหอมจนพอใจด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายแบบสุดๆ
"คิดถึงที่สุดเลย พี่ลีโอคิดถึงลินมั้ยคะ^^"
"ไม่อ่ะ" ใครจะคิดถึงคนที่ทำให้ตัวเองต้องหนีไปเรียนต่อกันวะ
"ง่ะ >ลีโอผู้น่ารักกลับมาแล้วค๊าบบบบพี่ป้าน้าอา^^