บีทีเอสในช่วงเย็นนั้นเรียกได้ว่าแทบจะต้องไหลไปตามฝูงชนโดยไม่ต้องเดิน ร่างบางในชุดเสื้อยืดที่หยิบมาจากตู้เพื่อนใหม่กับกางเกงขาสั้นที่โดนเสื้อปิดจนมิดกำลังยืนต่อแถวรอเข้าไปข้างในกระป๋องแออัดเพื่อกลับบ้าน
เขาออกมาก่อนสองพ่อลูกจะกลับจากเรียนและทำงาน เพราะร่างกายเขาตอนนี้คงไม่ไหวแน่ถ้าเจอทั้งสองพร้อมกัน ขอหลับไปฟื้นตัวก่อนก็แล้วกัน ยืนรอเพียงไม่นานขาเล็กก็ต้องรีบสาวเท้าทันทีที่ประตูกำลังจะเปิดออก
// ตึง //
" อื้อ " ทันทีที่ประตูเปิดออกผู้คนก็รีบหลั่งไหลกันเข้าไปจับจองที่อยู่ทันทีเพื่อกลับบ้านของตนเอง ร่างบางที่ตัวเล็กกว่าอายุถูกดันไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบกว่าจะเบียดเสียดเข้าไปข้างในสำเร็จได้ก็แทบต้องปาดเหงื่อ
ก่อนจะโดนดันเข้ามาเรื่อยๆจนร่างบางแทบจะติดกับผนังรอบๆตัวมีแต่ชายวัยทำงานตัวใหญ่ๆทั้งนั้น เซนต์หันหน้าเข้าผนังเพราะไม่อยากสบตากับเหล่าคนพวกนั้น รอไม่นานประตูก็ปิดลงเป็นอันสิ้นสุดว่าจะไม่
