หลังจากรับสำรับยามเช้าจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลี่ซูฮวาและจ้าวเฉินอวี้ก็มุ่งหน้าไปที่เรือนใหญ่ทันที จวนตระกูลจ้าวยามนี้มีผู้อยู่อาศัยไม่มากนัก จะมีเพียงแม่ทัพจ้าว ฮูหยินใหญ่ ฮูหยินรองเสี่ยว จ้าวเฉียนเว่ยผู้เป็นน้องชายของเขา และเสี่ยวฟางหลานสาวของฮูหยินรอง
เมื่อไปถึงหลี่ซูฮวาก็คำนับแม่ทัพจ้าวและฮูหยินใหญ่ ฮูหยินใหญ่เองก็รู้สึกถูกชะตากับสะใภ้ใหญ่ผู้นี้อยู่ไม่น้อย ด้านแม่ทัพจ้าวแม้ในใจจะไม่พึงพอใจนางเท่าใดนัก แต่ก็มิกล้าเอ่ยปาก ด้วยเพราะถูกสายตาเย็นชาของจ้าวเฉินอวี้จ้องมองเขาอยู่
ลูกชั่ว!!มิทันไรก็หลงภรรยาเสียแล้ว ใช้ได้ที่ไหนกัน!
"อยู่ที่นี่ก็ทำตัวตามสบาย เหมือนกับอยู่ที่จวนตระกูลหลี่ของเจ้า นี่เป็นกำไลหยกของแม่ แม่ใส่มาตั้งนานแล้ว แม่ให้เจ้าเอาไว้ใส่เล่น มันอาจมิได้งดงามเท่าใดนัก แม่หวังว่าเจ้าจะไม่รังเกียจ"
"ลูกจะรังเกียจได้เช่นไรเจ้าคะ ลูกชอบมากเจ้าค่ะท่านแม่"
หลี่ซูฮวาเอ่ยตอบด้วยน้ำ
