Unrequited Love

Lucas will definitely be happy because I prepared Roast beef his favorite food may sasabihin ako sa kanya medyo kinakabahan ako ngayon. I called him earlier to come home early and he said he would come home to the condo like 6pm. Nag prepared ako ng Roast beef and mash potatoes for our dinner at nag set up din ako ng candle sa table at wine for him. 8pm he is not here yet so I called him three times but his phone was out of coverage. Naisip ko na lang baka na traffic lang siya or na lowbat. Wala pa rin siya but I waited patiently here kaya lang ay naka tulog ako sa sofa at na gising na lang dahil sa pag halik sa noo ko. Pag mulat ng mata ko ay si Lucas lang pala kaya tumayo ako at hinayos ang sarili ko at tinignan ang orasan at 1:34 am na pala ng madaling araw. "Bakit ngayon ka lang? Akala ko ba maaga kang uuwi kanina?" I asked him. "Erica went to the office earlier so we talked and she knew we were just pretending to be in a relationship and she wanted the two of us to get back together and she regrets what she did to me" I heard the name again at natahimik ako. "A..anong sinabi mo sa kanya? Umamin kaba na nagkukunwari lang tayong may re...relasyon?" Tanong ko sa kanya natatakot ako sa pwedi niyang sagot. Bakit ngayon pa na ayaw ko ng bitawan pa siya. "Yes, at alam niya rin na ginagawa ko lang ang lahat ng ito para pag selosin siya para bumalik lang siya sa akin." Nan lamig ako sa sinabi niya kahit alam ko na ganito yung mang yayari "Hanggang dito na lang ba ito?" Hindi ko alam kung handa ba ako sa maririnig ko pero kailangan kong magpakatatag dahil hiniram ko lang siya at kailangan na niyang bumalik sa nag mamay ari sa kanya. "Yes, you know that I love her so much right? I waited too long for this na bumalik siya sa akin kaya kailangan nating mag usap ngayon at gusto niya na mag sama na kami at iiwan ko sayo itong condo para may tirahan ka parin dahil alam kong wala ka parin matutuluyan." So Hanggang dito na lang pala ang lahat na pangiti ako ng pilit pina sigla ang boses ko. "Oo naman alam ko kung gaano mo siya kamahal at hindi na kailangan may nahanap na akong trabaho at aalis na din ako bukas ng umaga." Ngumiti ako para alam niyang masaya ako para sa kanya. "Salamat sa lahat ng naitulong mo sa akin Sab at wag kang mag alala padadalhan kita ng pera sa bank account mo para may pang gastos ka." Ngumiti siya sa akin ng pagkatamis tamis at ngumiti din ako pabalik pero hindi umabot sa mga mata ko. "Hindi na kailangan may pera naman ako at sana maging masaya kayong dalawa." Ngumiti ako pero sa loob loob ko sobrang sakit. "Kumain kana niluto ko ang favorite mo." Mag iimpake na ako mamaya at aalis na. "Kumain na ako kasama ko siyang nag dinner." Sayang lahat ng effort ko. "Okay, sige pasok na ako sa kwarto." Hindi ko na hinintay na mag salita pa siya dahil pag talikod ko ay tumulo ang mga luha sa mga mata ko at iniisip kung paano na ba kaming dalawa napahawak ako sa tiyan ko.