Neler düşünüyordum ben böyle?
Gerçekten o edepsiz adamın sözünü dinleyecek değildim herhalde! Oturup onu ev de bekleyecek de değildim!
Öyle kafasına göre "geleceğim," deyip gelemezdi! Hem zaten ona işlerim olduğunu söylemiştim.
Söylemesem ne yazardı? Onunla görüşmek zorunda mıydım ben? Düşüncelerim karmaşık bir düğüm olup aklıma dolanırken, Kuzey'i kafamdan atmaya çalıştım.
"Harika olur... Hem Marika'yı da çağırırız. Siz de şu aranızda ki buzları eritmiş olursunuz."
Furkan hemen ters ters bana baktı. "İstemem ben Marika filan. O cadı şimdi gelir, keyfimi kaçırır yine! Hem ben baş başa olalım istiyorum."
"Sen biraz kibar olursan Furkan'cım, hiç bir sorun çıkmaz. Kızcağız bütün gün evde, büyük annesine bakıyor. Bu kasabadan başka yere hiç gitmemiş bile... Lütfen, kırma beni... Marik
