Titreyen ellerimle kendime bir kadeh viski doldururken olanları hala hazmedebilmiş değildim. Tüm bunlar sanki bir başkasının başına gelmiş gibi hissediyordum.
Cem’in beni burada bulmuş olabilmesine imkân vermiyordum ama görünüşe göre oydu. Bunu ondan başka yapacak kim vardı ki başka? Ondan böyle kolay vazgeçmiş olmamı hazmedememişti belli ki. Ama yine de elim de onu suçlayacak bir kanıt yoktu.
Notu tekrar elime aldım ve buruşmuş kâğıdı açtım.
Tik… Tak… 🕤
Yanına bir de saat resmi çizilmişti.
"Sence burada çizilen saatin bir anlamı var mı? Saat 09:30 ya da 21:30?"
"Olabilir de, olmayabilir de. Şüphelendiğin biri var mı?” diye sordu Kuzey.
“Ne yapacaksın?” diye sordum. “Adamı bulup vuracak mısın?”
“Belki de…”
Gözlerimi devirip önüme döndüm. “Kim olduğunu bilmiyorum.” Ve derin bi
