ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อเหมือนกันขนาดคุณเฟยที่ตั้งท่าขัดขวางเต็มที่ก็ยังทำอะไรไม่ได้ พอฉันจะพูดคุณลุงก็ตัดบท แต่ยังดีที่คุณลุงเพิ่งคิดได้ว่าอาทิตย์นี้ติดธุระยาว ๆ จึงยังไม่มีเวลาไปเจอทางครอบครัวฉัน (ครอบครัวที่ไม่มีอยู่จริง)
ถ้าเกิดได้หมั้นจริง ๆ ล่ะ! อ่า! บ้าน่า ถ้าเป็นแบบนั้นความจริงคงถูกเปิดเผยซะก่อนว่าฉันเป็นแค่ตัวหลอก
#บนโต๊ะอาหาร
อาหารตรงหน้ามันสำหรับพวกผู้ดี ไม่รู้ว่ามีอะไรบ้างหน้าตาสวยแต่ดูจืดชืดไปหมดแถมยังไม่มีจานไหนที่ฉันเคยกินมาก่อน
“ลองกินนี่ดูสิครับที่รัก” คุณเฟยตักอะไรไม่รู้มาใส่จานให้ คงสังเกตเห็นฉันไม่กล้าแตะต้องของตรงหน้า
“ขอบคุณค่ะ” ฉัยตักของชิ้นนั้นเข้าปากช้า ๆ ทำตัวเหมือนผู้ดีค่อย ๆ กิน อึดอัดเป็นบ้าเลยอยากจะเข้าครัวไปตำส้มตำมากินแทนของพวกนั้น
“แกกับหนูน้ำอิงคบกันนานหรือยัง”
“สักพักแล้วครับ”
“ลูกชายลุงดีกับหนูใช่ไหม คงไม่ใช่ว่าเอาแต่หมกมุ่นทำงานจนไม่มีเวลาให้หรื
