#บ้าน
อย่างนี้เขาเรียกทำดีหวังผลสินะ พอมาถึงบ้านคุณเฟยก็ลากฉันขึ้นมาบนห้อง ตอนนี้เริ่มสับสนแล้วว่าสรุปแล้วฉันอยู่ในสถานะคนใช้อย่างเมื่อก่อนหรือเปล่า
คุณเฟยดันตัวฉันให้นั่งลงมาที่เตียงส่วนเขายืนอยู่ตรงหน้า จากนั้นก็จับให้ฉันเงยขึ้นแล้วพูดเสียงเย็น “ทำให้ฉันเห็นว่าตอนนี้เธอเต็มใจไม่ได้ฝืน”
“อยากเห็นหนูเต็มใจทำมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“มันทำให้ฉันมีอารมณ์มากกว่า”
“แต่หลาย ๆ ครั้งหนูก็ไม่ได้เต็มใจ คุณก็ดูมีความสุขดีนี่คะ”
“ตอนนี้กับตอนนั้นไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนกันยังไงคะ”
“เลิกถามมากก่อนที่ฉันจะหงุดหงิด”
“… คุณก็ใจร้ายเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน”
“ที่ตามใจมากขึ้นมันไม่ทำให้เธอรู้สึกว่าฉันเปลี่ยน?”
“คุณแค่ทำดีหวังผล”
“ทำไมต้องทำแบบนั้น? ถ้าอยากได้ จะทำอะไรแบบไม่สนใจความรู้สึกเธอเลยฉันก็ทำได้”
“หนูไม่อยากคุยกับคุณแล้ว ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่เข้าใจ หัดพูดอะไรแบบตรงไปตรงมาบ้างสิคะ”
ฉันปัดมือเขาท
