การทำให้ฉันยอมได้คงเป็นเรื่องที่พึงพอใจมาก ๆ สำหรับคุณเฟย เขาถึงได้แสดงสีหน้าอารมณ์ดีออกมาขนาดนั้น
“ขึ้นห้อง” มุมปากหนายกยิ้มอย่างร้ายกาจ ก่อนจะพูดต่อ “หรือว่าเธออยากจะทำตรงนี้”
พรึบ!! ฉันใช้มือผลักร่างหนาที่พยายามเอนตัวโน้มลงมาใกล้ ๆ ก่อนจะรีบเดินนำหน้าขึ้นไปชั้นสอง
ฉันเดินทิ้งน้ำหนักลงเท้าทำให้คุณเฟยรับรู้ว่าที่ยอมมันไม่ใช่การเต็มใจ ถ้าไม่ใช่เพราะถูกเขาบังคับก็ไม่มีทางยอม
อุตส่าห์ตั้งเป้าหมายเอาไว้ตอนนี้มันพังหมดแล้ว
พอเข้ามาในห้องฉันก็จัดการถอดเสื้อผ้าออกโดยไม่ต้องให้ใครสั่ง ต้องมาเปลือยต่อหน้าผู้ชายแบบนี้ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอายหรอกนะ ตอนนี้ฉันอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
“อยากทำมากถึงขั้นบังคับข่มขู่แล้วทำไมถึงไม่รีบถอดล่ะคะ” ฉันถามคนที่เอาแต่ยืนนิ่งมองแบบไม่พูดไม่จา ขนาดคำถามเมื่อครู่ก็ยังไม่ยอมตอบ
“หรืออยากให้หนูเป็นคนถอดให้” ไม่ว่าจะถามอะไรคุณเฟยก็ไม่ยอมตอบ เหมือนเขากำลังรอดูว
