ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในรถหรูราคาหลายล้าน ไม่รู้ว่าคุณเฟยกำลังจะพาไปที่ไหน ทำได้แค่นั่งเกร็งพยายามคิดหาคำพูดมาใช้เป็นข้ออ้าง
“จริง ๆ ให้หนูอยู่รับใช้คุณต่อก็ได้นะคะ เรื่องที่หนูพูดก็ลืม ๆ ไปดีกว่าเนอะ ^_^” ฉันพูดแล้วยิ้มให้กับคนที่ไร้ความรู้สึกอย่างคุณเฟย ตอนอยู่ในห้องยังจะเขมือบฉันอยู่เลยแถมยังเล่นหูเล่นตา ตอนนี้กลับเงียบขรึมราวกับเป็นคนละคน
“ถึงหนูจะน่ารำคาญ แต่ก็ทำงานตามที่คุณสั่งทุกอย่างไม่มีบ่นเลยนะคะ”
“เธอช่วยเงียบปากสักสิบนาทีได้ไหม” หลังจากที่เงียบไปนานคุณเฟยก็ละสายตาจากถนนมาจ้องฉันเขม็งแล้วบอก
“หนูเป็นของคุณแล้วนะ คุณจะใจร้าย ขายให้คนอื่นจริง ๆ เหรอคะ” ฉันก้มหน้าลงถอนหายใจออกมาเบา ๆ เมื่อถูกเมิน “หนูไม่พูดแล้วก็ได้ค่ะ”
ชะตาชีวิตของฉันมันคงถูกลิขิตมาให้พบเจอแต่ความลำบาก ถ้ามีอิสระเมื่อไรจะไปแหกอกไอ้หมอดูคนนั้นให้เละเลย คอยดูสิ!! ทำนายดวงมั่ว ๆ ฉันเองก็บ้าหลงงมงายเชื่อ
จ๊อก~ จ๊
