ตรึงใจใฝ่รัก

ตอนที่ หนึ่ง โปรยเสน่หารักแรก 3

ด้านคนตัวเล็กเมื่อเดินออกมาจากตัวอาคารใหญ่ที่ตนมาสัมภาษณ์งานก็หยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าสะพายขึ้นมาต่อสายไปหาเพื่อนรัก เพื่อจะได้เล่าที่ตนเพิ่งเจอมาก่อนหน้านี้ เมื่อคุยกัน นัดแนะเพื่อนที่ร้านประจำที่เคยไปนั่งทานกาแฟกันเสร็จสรรพ ก็รีบเดินตรงไปยังที่จอดรถ

เวลาผ่านไปไม่นานสองสาวก็มาถึงร้านกาแฟ ต่างฝ่ายต่างสั่งขอโปรดตัวเอง แล้วเริ่มต้นด้วยที่สาวเจ้าคนงามก่อน

“ออรี่ ตัวรู้ไหมว่าเราไปสัมภาษณ์งานมาวันนี้ผ่านด้วยตัว แต่ที่ทำให้เราหงุดหงิดจนโทร.ตามตัวมาเพราะว่าไอ้เจ้านายหน้าหล่อ โปรไฟล์ดีราวเทพบุตรคนนั้นน่ะสิ...” ชลาลัยเว้นช่วงไว้เพื่อให้เพื่อนจอมสอดอยากรู้

“อะไรตัว ว่ามาสิ คนยิ่งอยากรู้ ยังจะมาพูดขาดช่วงอีก” พรรณิภาถามขึ้นด้วยความหงุดหงิดที่เพื่อนแกล้งให้อยากรู้แล้วเงียบไป

“จะเล่าอยู่นี่ไง เร่งอยู่ได้ แต่ที่แปลกไปกว่านั้นคือเราคุ้นหน้าผู้ชายคนนี้มาก เหมือนเคยเห็นที่ไหน ส่วนเรื่องหล่อราวเทพบุตรนั้นไม่ต้องห่วง หล่อโคตร ๆ แต่หล่อไปก็เท่านั้นแหละตัว ดูท่าทางคงหื่นกามพิลึกคน ก็ตอนเจอกันตอนแรกจ้องเราอย่างกับจะฉีกชุดเราทิ้งเลยตัว คิดแล้วเสียวเว้ย!....” เล่าไปคิดถึงสายตาเมื่อยามชายหนุ่มมองตัวเองแล้วก็เกิดขนลุกชูขึ้นมาแปลก ๆ

“ขนาดเสียวเลยเหรอตัว ก็แหงแหละ ตัวสวยออกขนาดนี้ น่ารักสไตล์เกาหลีมาเลย ที่สำคัญ แก้มตัวก็หน้าหยิก มีใครจะไม่อยากกินตัวบ้างยัยน้ำ แต่เสียดายตัวมีพี่อเล็กซ์จับจองแล้ว” พรรณิภายังแอบอิจฉาเพื่อนรักนิด ๆ ที่มีคู่หมั้นหล่อเลิศหาที่จับตัวยาก

“แล้วที่สำคัญออรี่นายพายุนั่นเรียกเราว่าน้ำเต้า ดู สงสัยคงเห็นอกคับซีเราที่ดุนดันเสื้อสูทออกมาแน่ ๆ ถึงได้เรียกแบบนี้ ลามกมากตัว ต่างจากหน้าตาที่หล่อ ดูยังไงก็ดูเป็นคนสุขภาพ แต่ที่ไหนได้ หื่นเงียบตัว และตอนที่คุยกัน เราเพิ่งสังเกตว่าเขาเป็นลูกครึ่ง นึกว่าไทยแท้ ที่ไหนได้ลูกครึ่งดี ๆ นี่เอง ว่าแล้วอยากให้ตัวไปเห็น เพราะคุ้นหน้าเขามากเลย” ใช่ เธอคุ้นจริง ๆ แต่ไม่รู้ว่าเคยเจอคนรูปหล่อที่ไหน

“อิจฉาตัวจริงยัยน้ำ ทำบุญด้วยอะไรถึงได้มีแต่คนหล่อ ๆ รวย ๆ แถมลูกครึ่งรอบข้าง แบบนี้เราต้องเอาหมากฝรั่งใสบาตรทุกเช้าเสียแล้ว จะได้เจอเนื้อคู่ฝรั่ง หรือลูกครึ่งเหมือนตัว” พรรณิภาหวังแบบที่พูดจริง

“ตัวก็มาพูดเป็นเล่น ยัยออรี่”

“เราพูดจริงยัยน้ำ เราจะตื่นใส่บาตรด้วยหมากฝรั่งทุกเช้าเลย ให้มันรู้ไปว่าจะไม่ได้ผัวฝรั่ง คิก ๆ” พูดพลางหัวเราะไป จนทำให้แขกเหลือในร้านกาแฟหันมามองสองสาวสวยคุยกัน

“เสียงดังไปตัว คนมองเราใหญ่แล้ว พรุ่งนี้เราต้องเริ่มงานแล้ว พาไปซื้อชุดใส่ทำงานหน่อยตัว เอาแบบที่เรียบ ๆ แต่ดูดี” ตอนนี้ชลาลัยอยากออกจากร้านกาแฟเต็มทีแล้ว ก็ในเมื่อใคร ๆ ก็ต่างมองมาทางเธอและเพื่อนรักกันหมด

“เออ เราก็ว่างั้นแหละ ไปกันเถอะ น้องจ๊ะ เก็บเงินด้วยจ้า” พรรณิภาเรียกเด็กมาเก็บเงินเสร็จแล้วสองสาวก็รีบปลีกตัวออกจากร้านกันอย่างรวดเร็ว