กำราบรักเมีย(เด็ก)

Chapter 7

หลังจากที่เจมส์เซ็นเอกสารเสร็จเรียบร้อย เขาก็พาแจนออกไปทานข้าวข้างนอก หญิงสาวเหมือนว่าได้เจอเพื่อนสนิทแล้วจะอารมณ์ดีขึ้นมากพอควร ใบหน้าในตอนนี้เลยไม่ค่อยเหวี่ยงเยอะเท่าไหร่

"อยากกินอะไรมั้ยคะ ทานของหวานมั้ย"

แจนหันมามองหน้าเขาก่อนจะถอนหายใจออกเล็กน้อย คนสวยๆและหุ่นดีที่สุดอย่างเธอไม่กินของหวานเพราะมันจะทำให้หุ่นเสียได้

"บอกว่าไม่กินของหวานมันอ้วน!!"

"แต่หนูควรทานของหวานบ้างนะ ร่างกายคนเราต้องการน้ำตาลบ้างถ้าแบบนี้มีสิทธิ์วูบล้มไปได้เลยนะ"

เขามองหญิงสาวและยกทุกสิ่งอย่างมาพูดให้ดูน่าเชื่อถือ เขาแค่คิดว่าเธอหุ่นดีแต่มันผอมไป อยากให้มีน้ำมีนวลกว่านี้อีกอย่างตั้งแต่รู้จักเธอยังไม่เห็นทารของหวานหรืออะไรที่มีรสหวานเลย

"เรื่องมากจริง ทานก็ได้"

แจนจิ๊ปากออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าร้านไอศครีมไปแล้วเปิดเมนูดูไปพลางๆ เจมส์เท้าคางมองหญิงสาวอย่างเอ็นดู รู้จักไปเรื่อยๆเธอก็น่ารักดีนะไม่ได้ร้ายอะไรมากแต่ความปากร้าย ปากแข็ง ขี้เหวี่ยงขี้วีนนี่ที่หนึ่งเลย

"แจนจะกินไอศครีมสตรอเบอร์รี่ พี่จะกินอะไร"

"หนูสั่งสิพี่กินด้วย"

เขาอมยิ้มมองหญิงสาว เธอก้มลงมองเมนูก่อนจะสั่งไอศครีมช็อคโกแลตมาอีก ผู้ชายเขาคงชอบทานประมาณนี้แหละมั่งเดาเอานะ

"เอาสองอย่างนี้พอค่ะ สตรอเบอร์รี่กับช็อคโกแลต ขอน้ำอุ่นนะคะ"

"ได้ค่ะสักครู่นะคะ"

พนักงานรับออเดอร์เดินออกไปจากตรงนั้น แจนเงยหน้ามองว่าที่สามีที่ตอนนี้เอาแต่จ้องหน้าเธอไม่หยุด

"มองไรนักหนา"

"หวงจัง ไหนบอกเป็นคนสวยทำไมถึงมองไม่ได้"

"อยากมองก็มอง"

แจนหยิบโทรศัพท์มากดดูเล่นระหว่างรอของว่างมา เมื่อพนักงานมาเสิร์ฟไอศครีมครบทั้งสองเจมส์ก็ส่งช้อนให้เธอ

"ช้อนค่ะหรือว่าจะให้พี่ป้อนหนูดี"

"ไม่ต้องยะ! หนูกินเองได้"

แจนตักสตรอเบอร์รี่ทานก่อนจะนิ่วหน้าเล็กน้อย ทำไมมันหวานจัง เธอเหลือบสายตามองไปยังช็อคโกแลตตรงหน้าเขา เจมส์ที่เห็นสายตาของหนูน้อยก็ยิ้มออกมาอย่างอดขำไม่ได้

"มันหวานไปเหรอคะ แลกของพี่มั้ยอันนี้ไม่ค่อยหวานเท่าไหร่"

แจนใช้ช้อนตักของเขาแล้วค่อยๆชิมก่อนจะยิ้มออกมาอย่างถูกใจ

"งั้นแจนแลกของพี่นะ"

เจมส์พยักหน้าก่อนจะส่งช็อคโกแลตตรงหน้าเขาไปให้เธอ แจนยิ้มกว้างออกมาก่อนจะทานของหวานตรงหน้าอย่างอารมณ์ดีสุดๆ หรือว่าที่ชีวิตของเธออารมณ์ไม่ค่อยดีเพราะร่างกายไม่ได้รับของหวาน พอได้ทานแล้วมันก็อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย

"อร่อยละสิ"

"ก็งั้นๆแหละ"

แจนเอ่ยออกมาเสียงอ่อนก่อนจะตักทานต่อไม่สนใจชายหนุ่มอีก เขายิ้มออกมาก่อนจะทานของหวานตรงหน้า หลังจากที่ทั้งสองคนทาเสร็จเจมส์ก็พาเธอเดินเล่นในห้างต่อ แจนเดินดูชุดสวยคอลเลคชั่นใหม่จากแบรนด์ดัง เธอเป็นเจ้าแม่แฟชั่นใครๆก็บอกแบบนั้น จะตกแทรนด์แบบคนอื่นๆมันไม่ได้แน่

"ซื้อมั้ยเหมาเลยพี่ซื้อให้"

เขาเดินเข้ามาด้านหลังของเธอก่อนจะใช้คางเกยไว้บนไหล่เล็ก แจนเหลือบสายตามองเขาก่อนจะปล่อยมือออกจากชุดพวกนั้น

"มีหมดแล้วค่ะ ไม่รู้จะซื้ออะไร"

"ข้างหน้าไงคะคอลเลคชั่นใหม่ พี่เห็นหนูชอบใส่แบรนด์นี้ เอ่อขอโทษนะครับข้างหน้าเป็นคอลเลคชั่นใหม่เหรอครับ"

เจมส์หันไปถามพนักงานที่ยืนอยู่ห่างๆ เธอเดินเข้ามาก่อนจะพยักหน้ายิ้ม

"ใช่ค่ะ เพิ่งมาถึงวันนี้ตอนเช้า มีกระเป๋ารุ่นใหม่ด้วยนะคะสองวันก่อนเห็นคุณผู้หญิงมาถามดิฉันจำได้นะคะ"

แจนยิ้มออกมาแห้งๆก่อนจะหันไปมองเซตขึ้นโชว์ของทางร้าน เป็นสีที่ถูกใจเธอมากและแบบน่าซื้อเพราะเธอเพิ่งดูในIGมาเมื่อวานด้วย ว่าจะมาซื้อนั้นแหละ แต่ถ้ามีคนใจดีอยากเปย์ก็ประหยัดเงินดีนะ

"งั้นเอามาเลยครับทั้งเซต อ่อ กระเป๋าด้วย"

"ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าใส่ไซส์ไหนคะดิฉันจะได้จัดให้ได้"

เขาหันไปสั่งพนักงานแต่ก็ต้องทำหน้ามึนเพราะเขาไม่รู้ไซส์ของหญิงสาว

"หนูใส่ไซส์อะไรอ่ะ"

"เดาสิว่าแจนใส่ไซส์ไหน"

แจนกอดอกมองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เจมส์ที่ถูกสายตาของหญิงสาวที่มองอย่างท้าทายก็เดินเข้าไปใกล้ก่อนจะโอบรอบเอวเธอเล่นเอาหญิงสาวตกใจไม่น้อย

"ทำอะไรเนี้ยพี่เจมส์"

แจนพยายามดันตัวเขาออก ชายหนุ่มยิ้มมุมปากก่อนจะมองสำรวจหญิงสาวตั้งแต่เนิ่นอกไล่ลงไปจนถึงช่วงขา

"อี๋!มองแบบโรคจิตอ่ะ"

"น่าจะไซส์Sนะ ใช่มั้ยคะ แต่หน้าอกน่าจะคัพ...."

แจนรีบเอามือปิดปากเขาก่อนที่เขาจะพูดจาลวนลามเธอ เจมส์หลุดขำออกมาก่อนจะเงียบไม่พูดต่อเพราะแค่อยากจะแกล้งเธอเท่านั้น

"หยุดพูดเลยนะตาแก่ลามก"

"ก็บอกพนักงานไปค่ะว่าจะเอาไซส์ไหน เดี๋ยวให้พนักงานจัดของให้"

"ไม่ซื้อค่ะ อยากได้เดี๋ยวแจนมาซื้อเอง"

หญิงสาวกอดอกยืนยันว่าจะไม่เอา เธอไม่เคยให้ใครมาซื้อของให้มันไม่ค่อยชินเท่าไหร่ อีกอย่างบ้านเธอก็มีเงินและตัวเธอเองก็ทำงานมีปัญญาซื้อเองได้

"พี่บอกว่าซื้อให้ไง"

"พี่เจมส์!! ไม่เจอกันนานเลยทำไมถึงไม่ไปหาหวานบ้างเลยคะ"

ก่อนที่ทั้งสองคนกำลังจะตกลงกันได้ก็มีผู้หญิงอกอึ๋มเดินเข้ามากอดแขนว่าที่สามีเธออย่างไม่เกรงใจว่าที่เมียอย่างเธอ

"หวาน... มาได้ยังไง"

เจมส์หันไปถามเธออย่างสงสัยก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่คนเดียว ชายหนุ่มรีบดึงแขนของหวานออกก่อนจะเงยหน้ามองแจนพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึก เพราะสายตาของเธอเหมือนไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

"คิดถึงพี่เจมส์จังเลยค่ะ ไปหากันบ้างสิคะ"

"เอ่อ.. คือพี่"

"ผู้ชายนี่มันมักมากเหมือนกันทุกคนเหรอ... อีกไม่กี่วันจะแต่งงานอยู่ละยังมีสาวเอานมถูไถพร้อมกับอ้อนให้ไปหา แบบนี้แจนควรจะรายงานคุณพ่อแล้วพิจารณาเรื่องแต่งงานของเราใหม่ดีมั้ยคะ"

แจนกอดอกมองทั้งสองคนอย่างไม่ค่อยพอใจ เพราะการที่เขามีผู้หญิงมาวนเวียนแบบนี้ แสดงว่าคงจะเจ้าชู้พอสมควรและเธอค่อนข้างจะเกลียดคนประเภทนี้ด้วย

"มันไม่ใช่อย่างนั้น คือพี่ไม่ได้เจอหวานเป็นปีแล้ว พี่ไม่ได้ยุ่งกับเธอเลยนะ"

หวานมองหน้าแจนก่อนจะมองสำรวจหล่อนะตั้งแต่หัวจรดเท้า ครั้งแรกที่เห็นคือดูแพงอ่ะ การแต่งกายหน้าตารูปร่างคือสเปคของพี่เจมส์เลย

"เด็กใหม่เหรอคะพี่เจมส์ มิน่าละถึงไม่มาหาหวานเลย"

แจนถึงกับของขึ้นเมื่อถูกเอาไปเปรียบเทียบว่าเป็นเด็กในสต็อกของเจมส์

"นี่นังบ้า! อย่าเอาฉันไปเป็นเด็กเลี้ยงแบบพวกหล่อนนะ ฉันเป็นว่าที่เมีย เมียที่กำลังจะแต่งงานจดทะเบียนนะ เข้าใจป่ะ"

เจมส์รู้สึกว่าเหมือนแจนจะไม่พอใจเท่าไหร่ เมื่อกี้ยังอารมณ์ดีอยู่เลยแท้ๆ เขาหันไปหาหวานก่อนจะเอ่ยออกมา

"หวานไปก่อนเถอะพี่ไม่อยากมีปัญหากับแจน"

"นี่อย่าบอกนะคะว่าคนเจ้าชู้อย่างพี่จะมาหยุดอยู่กับผู้หญิงคนเดียวนะ ได้ด้วยเหรอคะ"

แจนมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าไม่แสดงความรู้สึกใดๆ เธอสะบัดหน้าใส่เขาอย่างงอนๆก่อนจะหันไปสั่งพนักงาน

"ชอบเปย์สาวๆนักใช่มั้ย! เอาคอลเลคชั่นใหม่มาทั้งหมดเลยค่ะกระเป๋า รองเท้าใหม่ด้วย เอามาให้หมดเลย จะได้ไม่มีเงินเหลือไปเปย์ชะนีตัวอื่น!!"

แจนหันไปมองหน้าหวานที่สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปยิ้มให้กับเจมส์แล้วรีบเดินออกไปทันที

"หวานว่าไปก่อนดีกว่า แหะๆ"

ชายหนุ่มหันไปมองหน้าแจนก่อนจะยิ้มแห้งแล้วเดินมาอ้อนหญิงสาว

"พี่ไม่ได้เจอหวานนานแล้วนะ ก็แค่ทักทายตามประสาคนรู้จักเฉยๆ"

"เหรอคะ..."

"ไหนหนูเอาอะไรบ้าง ไปลองชุดดีกว่าเนาะไม่หน้างอสิเหมือนหึงพี่เลยนะ"

เขาเอ่ยแซวหญิงสาว แจนตาโตก่อนจะเดินไปตีหลังเขาหลายทีอย่างหมั่นไส้

"ไม่ได้หึงซะหน่อย แค่รู้สึกเสียหน้าที่ถูกเอาไปเปรียบเทียบกับเด็กในสต๊อกของพี่!! เข้าใจมั้ยว่าไม่ได้หึง พี่เจมส์!!! ได้ยินมั้ย"