ไม่อยากปล่อยให้นางเป็นของชายใดได้อีก ‘เจ้าจะเป็นของพี่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ถิงเอ๋อร์’ ชายหนุ่มคิดอย่างหมายมั่นในใจ และเขาก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยอมถอนหมั้นเด็ดขาด
“อย่าร้องไห้...ถิงเอ๋อร์” หลี่เฟยหลงใช้นิ้วมือปาดน้ำตาที่เอ่อล้นอยู่ในนัยน์ตาหงส์ออกให้หญิงสาว
“ฮึก ฮือ ๆ หม่อมฉันจะไม่ทำเช่นนี้อีก ท่านพี่โปรดอย่าทรงกริ้วน้องเลยนะเพคะ” ถิงเอ๋อร์ร้องไห้งอแงเป็นเด็ก ๆ
แม่ทัพหนุ่มทำสิ่งใดไม่ถูก เพราะในชีวิตที่ผ่านมาเขาไม่เคยต้องปลอบใจผู้ใดมาก่อน ยิ่งเป็นสตรีบอบบางเช่นนางแล้วด้วย “หยุดร้องไห้ได้แล้ว” ร่างสูงโน้มตัวลงไปกอดสตรีใต้ร่างพร้อมกับลูบศีรษะเพื่อปลอบใจนาง และนั่นก็สร้างความรู้สึกดีให้แก่หญิงสาวอยู่ไม่น้อยจึงเอื้อมมือขึ้นกอดตอบ ความรักก่อตัวขึ้น เกิดด้ายแดงเกี่ยวพันที่ข้อมือของคนทั้งสอง ซึ่งมีเพียงเทพแห่งโชคชะตาเท่านั้นที่จะมองเห็น
เมื่อความหวั่นไหวเกิดขึ้น มีหรือว่าบุรุษจะหักห้ามใจไหว จ
