เมื่อหลี่เฟยหลงเดินมาถึงห้องน้ำ เขาก็ก้าวเท้าลงไปในอ่างอาบน้ำที่มีขนาดใหญ่นั้น ขณะที่หญิงสาวรู้สึกบอบช้ำไปทั้งตัวจึงทำได้เพียงนิ่งเงียบอยู่ในอ้อมกอดของบุรุษ ชายหนุ่มที่เห็นดรุณีน้อยเงียบไปจึงวางหญิงสาวให้ลงยืนในอ่างอาบน้ำที่มีความอุ่นกำลังดี เหมาะแก่การใช้บำบัดรอยฟกช้ำและความเจ็บปวดที่กึ่งกลางกายสาวได้เป็นอย่างดี
“น้องหญิงเป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือไม่” ชินอ๋องใช้มือลูบที่ข้างแก้มของหญิงสาวด้วยความทะนุถนอมและรู้สึกผิดที่ข่มเหงรังแกนางให้ต้องเจ็บช้ำน้ำใจ แต่ถิงเอ๋อร์ก็นิ่งเงียบและไม่ยอมมองหน้าชายหนุ่มเลยสักนิดจนเขาเกิดอาการน้อยใจ จึงพูดตัดพ้อออกไปว่า
“น้องจะโกรธพี่และไม่ยกโทษให้พี่ก็ได้ แต่ขออย่างเดียวได้หรือไม่ อย่าหมางเมินไม่พูดจากันอย่างนี้” หลี่เฟยหลงทำหน้าเสียใจ บุรุษที่ไม่เคยยอมให้ใคร ไม่เคยเอาใจใส่และไม่เคยง้อผู้ใดมาก่อนโดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้หญิง
‘เหตุใดข้าถึ
