ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบกายอีกครั้งเพื่อจะดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครได้สังเกตเห็นเพราะเธอแอบย่องมาทางหลังบ้านส่วนลูกน้องที่เฟลิกซ์ส่งมาก็ยืนเฝ้าอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน ด้วยคิดว่าเธอจะเข็ดหลาบจากบาดแผลที่ถูกเขายิงวันก่อน พวกลูกน้องที่เฝ้าจึงตายใจคิดว่าเธอคงไม่กล้าหนีไปไหนได้อีก
“สาธุ สิ่งศักดิ์สิทธิ์เจ้าขา ช่วยพาหนูหนีรอดปลอดภัยด้วยเถิด” มือเรียวกระพุ่มไหว้บนบานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก่อนจะปากระเป๋าเป้ข้ามกำแพงไปแล้วตัวเองก็ปีนตามไปทีหลัง
ตุบ
ร่างบางกระโดดลงมาจนเท้ากระแทกพื้นรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาเพราะคำนวณความสูงผิดไปหน่อย แต่พอตั้งหลักได้เธอก็รีบวิ่งฝ่าความมืดออกไปแบบไม่คิดชีวิตคิดว่านี่คงเป็นโอกาสสุดท้ายที่เธอจะได้หนี
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ” เสียงหอบหายใจดังขึ้นเป็นระยะด้วยความเหนื่อยล้าเพราะวิ่งมาไกล เธอไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่ากิ่งไม้ใบหญ้ามันจะบาดโดนผิวกายจนเจ็บแสบไปหมด สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือการหนีไปใ
