When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่ 9 ถ้ายังไม่ตายก็คงเห็น พรรคมังกรดำ ตอนที่ขับรถกลับมาบ้าน ขุนพลที่นั่งข้างๆ เงียบกริบ ไม่แม้แต่จะพูดหรือหันมาสบตาฉันเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรของเขากันแน่ “ คุณหนูคะ คุณท่านให้รีบขนของย้ายไปอยู่เรือนไม้เล็กทันที ” “ นี่มันก็จะมืดแล้วนะ ไปถามพ่อให้หน่อยว่าเป็นพรุ่งนี้ได้ไหม ” “ ถ้าไม่ได้ล่ะคะ ” “ ฉันก็จะรอให้เช้าก่อน ค่อยย้ายออก ” พูดพร้อมยักไหล่ พี่พูลรีบไปหาพ่อทันที แต่พี่เขาน่าจะเดาความคิดฉันออก เลยถามกลับมาก่อน เพราะรู้ว่าคนเป็นประมุขของบ้าน ถ้าได้ลั่นวาจา คือคำไหนคำนั้น แล้วมาเจอจอมดื้อรั้นแบบฉันอีก เป็นประเภทที่หน้าด้านหน้าทน ถึงเวลาก็จะไปเอง “ ไปเถอะ เข้าบ้าน ” ฉันหันไปชวนคนข้างๆ ที่ยืนใบ้แดกอยู่ “ ฮาย น้องสาว ” ฉันกับขุนพลกำลังก้าวขาเข้าไปในบ้าน แต่ก็มีเสียงพี่สาวต่างมารดาเอ่ยทักเสียก่อน มาพร้อมคนข้างกายที่เป็นเพื่อนสนิทของพี่มิวก้า พี่แซมนั่นเอง “ … ” ฉันหันไปมอง