บทที่ 14

1571 Words

เอี๊ยดด! "ระวังลูกหมี!” "แก้มป่อง…” ผู้ชายคนนั้นรีบเดินลงมาจากรถ เขาคือเฮียขุน "แกต้องชดใช้ในสิ่งที่แกทำกับฉัน นังสารเลว!” พรีมเข้ามาใกล้มากขึ้น ยามสองคนเลยเข้าไปห้าม “เบส!” หมูแดงวิ่งมาหา เพราะไม่โดนพรีมไล่กวด อันที่จริงเบสก็ไม่โดน แต่เบสเห็นว่าเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย เลยตามมาช่วยจนลืมไปว่าแฟนยังยืนงงอยู่เลย “เฮีย!” เฮียขุนหันไปมองคนที่เดินลงไปจากรถ เธอเห็นเฮียเขื่อนตรงไปที่พรีม เขาอาจจะคุยกันได้ (เป็นแฟนกันหนิ...) "คุณรู้จักเธอเหรอครับ!?” ยามเอ่ยถามในขณะที่กำลังล็อกตัวพรีมเอาไว้ "รู้จักครับ” เขาตอบเสียงเรียบ "ปล่อยกู! กูจะฆ่ามัน!" "หยุดสักที!” เขาตะคอกใส่พรีมจนหล่อนชะงัก "พอได้แล้ว หยุดทำตัวแบบนี้สักที!" "เขื่อนจะมาห้ามทำไม มันเป็นคนที่ทำให้พรีมตกอยู่ในสภาพน่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้นะ!” หล่อนตวาดใส่ "พรีมเป็นคนทำตัวเองต่างหาก!” "เขื่อนเข้าข้างมันอีกแล้ว เขื่อนไม่เคยรักพรี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD