"พอดีเมียปวดหัวว่ะ เลยจะขอกลับก่อน"
"อะไรวะ กูยังไม่ได้แนะนำไอ้นรสิงห์เลย"
"ก็แนะมาดิ” เฮียเขื่อนมองคนด้านหลัง
"นี่ไงไอ้นรสิงห์ พี่ชายของเจ้าสาวน้องมึง"
"....." เฮียเขื่อนมองหน้าเขาแล้วนิ่งไปเลย
"มองแบบนี้อย่าบอกว่ารู้จักกันอยู่แล้ว?"
"เปล่า...กูไม่รู้จัก" เฮียเขื่อนพูดเสียงเรียบ
"งั้นก็รู้จักกันซะนะ ไอ้หน้าหล่อนี่มันเป็นเพื่อนกูสมัยประถม ถ้ามีโอกาสคงได้แดกเหล้าด้วยกันอีก"
"ถ้าเพื่อนรักมึงอยากแดกด้วย กูก็ไม่มีปัญหา"
พี่นรสิงห์พูดพลางมองหน้าเฮียเขื่อนเช่นกัน
"หมดเรื่องแล้วใช่ไหม กูจะได้พาเมียกลับบ้าน”
เขากอดเอวเธอแน่นขึ้น จงใจให้ฝ่ายตรงข้ามเห็น
"เชิญครับคุณชาย กูไม่กวนเวลามึงกับเมียแล้ว"
"เจอกันมึง" เขาบอกลาพี่คิง
"เออ เจอกัน" เฮียเขื่อนพาเธอเดินออกจากงานสายตาที่เขามองพี่นรสิงห์เหมือนเคยเจอกันมาก่อนหน้านี้
"เฮียรู้จักเขาเหรอคะ?”
"ไม่รู้จัก" ตอบเสียงแข็ง แต่ดูก็รู้ว่าโกหก เฮ
