ตอนนี้ฉันยืนอยู่ในห้องน้ำที่คอนโดหยาดฝนแล้ว และสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ฉันไม่กล้าแม้แต่จะลืมตาดูมัน หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะทั้งกลัวทั้งสับสน ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้เป็นอย่างที่ฉันคิด
“รินเสร็จยัง” เสียงหยาดฝนเรียกฉันด้านนอก
“เออ เสร็จแล้ว” ฉันตอบเพื่อนกลับไป แล้วก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมามองสิ่งตรงหน้าด้วยความกลัว
ฉันถือแท่งตรวจควรรภ์ออกจากห้องน้ำไปหาเพื่อนที่รออยู่ข้างนอก เพราะพวกมันเองก็คงลุ้นไม่ต่างจากฉัน
“เป็นไงมึง” หยาดฝนถามทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องน้ำ ส่วนวันใหม่เองก็รอฟังไม่ต่างกัน
“กู...ท้อง” ค่ะ สิ่งที่ฉันภาวนามันไม่สมหวังเพราะตอนนี้ฉันท้อง ฉันยังไม่พร้อมจะมีลูกตอนนี้ ไม่ใช่ว่าไม่อยากมีหรือไม่พร้อมที่จะเลี้ยง แต่กลับกันที่ตอนนี้ฉันไม่อยากมีเพราะฉันกับพี่นำทับกำลังมีปัญหากัน ฉันกลัวว่าเค้าจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม
“อะไรนะ!” หยาดฝนที่ได้ยินคำตอบตกใจอุทานออกมาเสียงดัง
“มึงโอเคไหม” วันใหม่
