“เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อน ยายทิพย์นี่มันอะไรคะ”
“อะไร หมายถึงนี่อะเหรอ”
“จะเป็นอะไรไปอีกเล่าถ้าไม่ใช่กระเป๋าแบรนด์เนมใบใหม่ที่แกสะพายมาวันนี้”
“ก็แค่ใบใหม่ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย แกตื่นเต้นเกินไปหรือเปล่ายายหวาน ดูยายมนต์สิไม่เห็นมันจะพูดอะไรสักอย่างเลย”
ฉันพูดกับน้ำหวานด้วยความระอากับอาการตื่นเต้นเห็นกระเป๋าใบใหม่ของฉัน ทำอย่างกับว่าตัวมันไม่ได้ถือใบใหม่มายังงั้นแหละ
“แหม... ก็จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไงล่ะคะคุณเพื่อนทิพย์ขา กระเป๋าใบนี้เท่าที่ดิฉันจำได้ คุณเพื่อนยังไม่ได้ซื้อเลยนะคะ หรือคุณเพื่อนไปซื้อของไม่ชวนพวกฉัน หรือว่าไปกับใคร ละ..”
“พอ! ยายหวานพอ เลิกมโนได้แล้ว ถ้าอยากรู้ขนาดนี้ฉันจะบอกก็ได้”
“พูดมาสิยายทิพย์ ฉันก็รอฟังเหมือนกันนะ เพราะฉันก็สงสัยว่าแกไปซื้อมาตอนไหน เพราะช่วงหลัง ๆ มานี้แกจะชวนฉันไปซื้อของตลอด แต่ฉันก็จำได้นะว่าไม่เคยเห็นแกซื้อกระเป๋า”
“พอกันกับยายหวานเลยนะยายพิ้งค
