“ไม่คิดว่าคนในกลุ่มน้องทิพย์จะมีคนชอบทำลายข้าวของด้วยน่ะครับ”
“มึง!”
“เฮ้ย! หยุดหยุด มึงนั่งเลยไอ้เหนือ ส่วนคุณถ้าไม่มีธุระอะไร เชิญครับ ถ้ายังท่ามากอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะครับ” ไอ้วินเป็นคนลุกขึ้นมาห้ามผม ก่อนที่มันจะหันไปพูดกับไอ้บ้านั่น
“พี่ขอตัวก่อนนะครับน้องทิพย์ ไว้เจอกันครับ”
“มึง!” และเมื่อได้ยินสิ่งที่มันพูด ผมก็พร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่มันทันที ติดที่ถูกไอ้ดินกับไอ้พายุรั้งไว้ โดยมีไอ้วินรีบดันหลังไอ้ผู้ชายสารเลวนั่นออกไปอย่างรวดเร็ว
“ใจเย็นหน่อยสิวะไอ้เหนือ มึงมาทำคะแนนนะเว้ย เดี๋ยวก็ยิ่งติดลบในใจน้องทิพย์หรอก”
“มึงก็ดูมันสิไอ้ดิน มึงดูมันพูด มึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไง มันกวนบาทากูชัด ๆ”
“มึงต้องใจเย็น ๆ ไม่งั้นน้องทิพย์ไม่มีวันอภัยให้มึงแน่ กูจะห้ามแค่ครั้งนี้นะ ถ้ามึงยังรั้นที่จะไม่ฟังคำพวกกู กูก็จะไม่ยุ่งแล้ว”
ไอ้พายุเป็นคนพูด ซึ่งพอคิดตามคำพูดของพวกมันก็ทำให้ผมใจเย็นลงไป
