Trouble #4: Running Away
2029 Words
Trouble #4: Running Away
JANINE LEE GONZALES POINT OF VIEW
"JANINE, wala ka bang balak na umalis ng classroom ha?" tanong ni Shana ang kaklase ko biglaan akong nagising sa diwa ko at nagmadaling magligpit ng gamit. "Hindi,sa sabay na ako sa inyo. Huwag niyo akong iwan mag-isa" sabi ko sa kanila natawa sa akin si Shana dahil do'n.
"Bakit parang takot na takot ka ah?" tanong sa akin ni Shana pero nagtago ako sa likod niya ng pasadahan ni Kaizer ng tingin ang pwesto ko.
"May pinagtataguan ka ba ha?" tanong niya sa akin at tumango ako. "Kailangan kong maging magaling sa pagtatago."
"Sa lapad mong yan Janine. Makikita ka pa rin kaya huwag ka nang magtago." Muntikan ko silang masapok nang 100 times. Mabuti nagtatago ako kundi kinuhanan ko na sila ng buhay. Mabuti naman at hindi na nila ako nakita at saka sila umalis na, balak ko na kasing taguan silang dalawa. I mean if there's a will, there's a way. Ayaw ko ng lokohin pa ang boyfriend ko kaya gagawin ko lahat mataguan lang sila hanggang sa Graduation.
Kinabukasan naman ay nagpa-late ako para 'di nila ako pansinin sa klase. 2 sa klase ko ngayong araw, kaklase ko ang dalawang iyan kaya nahihirapan din ako. Tahimik lang ako na nakikinig habang nakatingin sa picture ng babaloves ko.
"Kaya ko ito babaloves, kaya kong pagtaguan sila." saad ko sa sarili ko.
"Class Dismiss!" sigaw ng professor namin. Agad akong tumakbo kela Shana na nagkekwentuhan tungkol sa bangus at galunggong.
"Sabay ulit ako sa inyo," sabi ko sa kanila.
"Ganyan ka naman e' nung una 'di ka sumasabay kasi may boyfriend ka. Ngayon lang na wala siya tumatakbo ka sa amin. Ginagamit mo lang kami at ang sakit-- Aww!" nabatukan ko naman si Arlene.
"Ayan, trenta bayad sa kinain ko. Masaya ka na ba? May tubo pa yan ha." Sabi ko sa kaniya at inabot ko ang trenta sa kaniya, parang tanga naman niyang pinasok ang pera sa bag niya.
"Welcome back to our circle of friends!" sagot niya sa akin with matching yakap pa. Nakita kong nagtinginan si Kaizer at Lucian at ngumiti lumapit sila sa amin. Nagtago ako sa likod ni Shana
"Tara na! Umalis na tayo sapagkat may parating nang masamang espirito." aya ko sa kanila.
"Masyado kang atat!" sigaw niya sa akin.
"Anong kailangan niyo cuties?" tanong ni Shana sa kanilang dalawa. "Ah, kasi naiwanan ko yung car ko.Pwede ba kaming sumabay ni Lucian? Cubao naman ang baba namin e." Sabi ni Kaizer kay Shana. Nanlaki ang mata ko, Lucian smirked at me gano'n din si Kaizer.
Sinong tanga ang makakaiwan ng kotse?
"Gano'n ba kaliit ang sasakyan mo para maiwanan mo?" tanong ko sa kanila nasipa ako ni Shana sa paa. Ang OA ko raw at sobrang killjoy ko. Paano kaya kung kayo ang malagay sa sitwasyon ko. OA pa ba ang matatawag niyo sa akin?
"Sure, sure!" sabi naman ni Shana.
"Mauna na ako guys! May ibibigay pa ako kay Prof. Gegula." Paalam ko sa kanila saka ako humakbang. "Akala ko ba sasabay ka sa amin?" nagtatakang tanong ni Shana sa akin.
"May magagawin pa pala ako!"
"We can wait for you of you want too. Mas masaya kasi kung makakasabay ka sa amin," sabi ni Lucian sa akin. He was smiling sweetly but behind his glasses is his bulge na nagiging visible. Bakit ba ako napapatingin sa pantalon nila?
"Wala ka naman talagang gagawin dahil umiiwas ka lang." Giit naman ni Kaizer sa akin, umikot ang mata ko.
Napatingin ako kay Kaizer at nakita kong nasa ibang direksyon ang mata niya.Nakita kong nakapocus ang mga mata niya sa dibdib ko. Agad ko namang tinakpan ng libro iyon.
Ang lakas ng loob manilip sa harap ng mga friends ko.
"You should've wore a thicker bra kung nacoconcious ka sa nakikita namin," sabi niya sa akin at saka siya kumindat.
"Bastos!" sambit ko sa kaniya. "Alam mong hirap akong maghanap ng bra tapos sisilipan mo pa ako." Reklamo ko sa kanya.
"Hindi ako bastos, nagsasabi lang ako ng totoo." sabi ni Kaizer at tinanggal niya ang suot niyang jacket.
"Anong gagawin ko diyan?" I asked him back.
"Isuot mo 'yang jacket ko, kanina pa ang daming tumitingin diyan sa dibdib mo." sabi niya at inilapit niya ang labi niya sa tainga ko. "Ayokong may ibang nakakakita ng mga bagay na akin naman talaga," bulong niya sa akin at isinukbit niya ang jacket sa balikat ko. Namula ako dahil do'n, ganito din kasi siya ka-possesive sa akin dati.
Dahan-dahan akong umiwas, lumapit sa akin si Kaizer. "Tara na." sabi niya sa akin. Napapipikit na lang ako ng maramdaman ko ang kamay niya sa likod ko.
Para akong nakuryente kusang lumalim ang paghinga ko sa mga hawak niya sa akin. I was frozen at wala na akong nagawa ng sumabay sila sa amin. Tatlo ang bababa sa may Pureza, dalawa sa Gilmore at isa sa Seattle. Bawat pagbawas ng tao sa Jeepney ay ang pag-akyat ng kamay ni Kaizer sa aking hita.
"Bye Janine! Ingat!" sabi ni Shana sa akin, sabay silang bumaba ni Lucian sa Seattle. Ewan ko ba, Sineniyasan kasi ni Kaizer si Lucian na bumaba kaya ginawa naman nito.
Naramdaman ko ang paglagay niya ng halik sa tenga ko, he was nibbling it while his fingers are rubbing my n*****s from my brazziere. Pinipigilan ko ang mapapikit sa ginagawa niya.
"Ano ba? Tigilan mo nga ako, nasa PUV tayo oh!" sita ko sa kaniya. Pabalya kong inalis ang kamay niya at saka ako lumipat ng pwesto pero sumunod siya sa tabi niya.
"You can't just throw me away babe, I'm your first true love." sagot niya sa akin
Nangilabot ako sa sinabi niya sa akin, "First, hindi true at lalong hindi love!" sita ko sa kaniya. "At saka 'di love yung pagpuno ko sa akin no'ng first time nating subukan!" singhal ko sa kaniya at tinawana niya ako dahil do'n. Oo, pinuno niya ako, gago to e. Akala ko romantic ang first namin kasi sa tent tapos itatali ako sa puno para do'n mag make love. Kaya hindi love iyon, hindi!
Tumingin ako sa paligid at nakita kong Cubao na nga.
"Para po manong, baba na ako!" sigaw ko at kumawala ako sa kaniya at saka ako bumaba ng jeep di ko na siya pinansin. Naglakad ako hanggang sa sakayan paakyat na ako ng jeep ng may humila sa akin.
"Come with me!" He told me and I was drowned at his piercing eyes. "Di ko alam kung paano o kung anong mahika pero nag papahila na lang ako sa kaniya. Pasakay na kami ng taxi ng magising ako mula sa magic na pinataw niya sa akin.
"Hindi ako sasama sayo!" sigaw ko sa kaniya.
He looked at me in the eyes, "Janine!" napakama-authoridad ng boses na sinunod ng sistema ko, kahit anong palag ko sumama din ako sa kaniya. At the end of the day, ginusto ko pa rin na makasama siya. At the end of the day na-magnet niya ang buong pagkatao ko, his eyes hypnotized me into this sin that we're doing.
He made want to give the pleasure he wanted, he wanted me to give my heart to him again. I just woke up at the fact that I was on top him,moving till we reach our zenith. Moaning his name as he move synchronizing every thrust with my rhythm.
"I love you... I still do..." he said between his breaths.
Even though I want this to stop. My body won't let me, my mind won't but my heart, I don't know nalilito na ako. If this is the game that Kaizer Song wants me to play then he is damn winning after all but I won't be fooled. Tama na yung isang beses na naloko niya ako at nauto. Ayoko na, sisiguraduhin ko na mananalo ako sa larong ito ng hindi nahuhulog sa mga patibong niya.
PAGDATING ko sa bahay, Walang sumalubong sa akin, pumunta nga pala sa probinsiya sila Mama para sa burol ng pinsan niya. Agad akong dumiretso ng kwarto ko at tinawagan si Hans. Agad naman niyang sinagot ang phone. "Janine, bakit ba hindi sinasagot ang tawag ko ha?Nag-aalala ako sa'yo!" sabi niya sa akin. Halos bumubulong pa siya ng sinabi niya iyon, napangiti ako.
"Sorry babe, nakatulog kasi ako pagdating kaya di ko nasagot ang mga tawag mo." Pasinungaling ko sa kaniya habang naalala ang mga nangyari kanina. I slept with him again.
"You should have called me before you sleep," pabulong niyang saad sa akin. "Bakit ka ba bumubulong ha?" tanong ko sa kaniya habang bumubulong din ako sa kaniya. Narinig ko ang pagtawa niya sa akin.
"It was just people were busy here and I snuck in to answer your call." Sabi niya sa akin, napangiti ako sa kaniya. "Hans, tandaan mo na mahal kita." sabi ko sa kaniya ng pabulong ulit.
"I know that babe," sagot niya sa akin.
"Baby, nakita mo ba yung underwear ko sa kama natin?" tanong ng isang babae kay Hans. Nagkunot ang noo ko sa narinig ko.
"Pwede bang wag kang susulpot na lang biglaan ha?" tanong niya dito.
"Bakit may maapektuhan ba kung itatanong ko sa'yo kung nasaan yung panty ko na tinanggal mo kanina?" nag-init ang ulo sa narinig ko.
"Wala akong nakita at wala akong pake," sabi ni Hans sa kaniya.
“Oh Hans Wu, you’re not aware of what happening.” She said.
"You don't f*****g care!" sigaw ni Hans. Parang nag-init ang dugo ko ng marinig ko ang boses ng babaeng yun, Alam mo yung boses malandi siya magsasalita sana ako pero biglaang namatay ang linya ng phone.
Sino ang babaeng iyon?
HINDI ako makatulog ng gabing ‘yon. Paikot- ikot ako habang iniisip ang nadinig ko sa tawag ni Hans. Niloloko ba niya ako? May babae siya? Umiling ako, mature si Hans. He was older than me and he is loyal. Hindi niya ako sasaktan. Ako ang nagkamali sa relasyon namin ngayon. Hindi siya. Ako.
Natigil ako sa pag-iisip nang tumunog ang cellphone ko. It was a phone call from Lucian, sinagot ko naman agad iyon dahil pag di ko sinagot baka mangulit pa ng mangulit. "Bakit,"anong meron?" sabi ko sa kaniya, anong oras na ba? Alas dos ng madaling araw na?
"Urghh.. Janine.. Urghh.. f**k!" mura niya sa telepono.
"Ano ba yan? tatawag na nga lang magmumura pa," sabi ko sa kaniya. "Hindi pwedeng, Hello muna?" dagdag ko.
"Help me!" He told me.
Agad akong bumangon at nag aalala dahil sa tono ng boses niya, para kasi siyang namamatay na hindi ko maintindihan.
"Nasagaan ka ba?" tanong ko sa kaniya kasi parang nahihirapan siya ngayon.
Baka may nangyaring masama kay Lucian. Naku! ano namang nangyari dito? May pagkatanga pa naman to!
"No! You need to help me jack off!" ungol niya sa akin. Napaikot na lang ako ng mga mata ko at saka ako bumuntong hininga.
"Kaya mo na yan mag-isa dahil matutulog pa ako." sabi ko sa kaniya. “Janine! Please…” He begged. Hindi ako umimik.
Saglit kaming natahimik, "Lucian…”
Nakagat ko ang labi ko. “Pwede bang makausap kita? Hindi ko alam kung anong gagawin ko.”
“Bakit? May problema ka ba?” Tanong niya sa akin. Napalunok ako. “Okay lang ba sa’yo o’ gusto mo tulungan muna kita?”
“Kausap mo muna ako. SOP can wait.” Ang lambing ng boses niya at ramdam ko ang pag-alala niya.
“Kanina tumawag si Hans tapos may narinig akong babae. Ayokong mag-isip na may iba siya kasi ‘di niya magagawang magtaksil sa akin pero bigla akong natakot.” Giit ko sa kanya.
“What? Did you tried calling him again?”
“Hindi, kasi baka magalit siya at saka baka isipin niya nagdududa ako. Lucian, baka kinakarma na ako sa ginagawa natin. Ayokong mawala si Hans.” Bulong ko sa telepono.
He sighed. “Huwag ka ngang mag-panic. Hindi ba pabalik na siya ng Manila? Bakit ‘di mo na lang siya kausapin?” tanong niya sa akin.
“Natatakot ako… Paano kung magising ako isang araw na wala na siya? Wala na ang lahat?” Nag-alala kong giit sa kanya.
“Gusto mo bang puntahan kita diyan ngayon?”
Umiling ako. “Huwag na, nakaka-abala na ako sa’yo. Ikaw ang tumawag sa akin pero ako ang nagsalita.”
He laughed through the lines. “Okay lang, mas okay nga ‘yung ganito ‘yung kausap ka. Gusto mo bang kantahan kita, Ja?” tanong niya sa akin.
“Kantahan? Kumakanta ka ba?”
Muli ay tumawa siya. “Muntikan akong maging C-Pop Idol nung bata ako.” Biro niya sa akin.
“Sige nga kanta ka nga.” And he did. He started singing in Chinese. Hindi ko maintindihan pero para akong hinihila nito sa langit. Napakalambing ng boses niya pakiramdam ko makakatulog ako.
- Writer
