บทที่22) พี่อินทร์อยู่ตรงนี้
บ้านป้อ
"คิดถึงพี่อินทร์จังเนอะ" น้ำอบทรุดตัวลงนั่งยองข้างซากรถมอเตอร์ไซค์พังๆที่ในครั้งหนึ่งมันเคยเป็นยานพาหนะของนายอินทร์และเธอด้วยหัวใจที่คิดถึงผู้ซึ่งมอบมันให้กับเธอ
"ทำไมน้ำอบถึงไม่เกิดมามีตังค์นะ" ก่อนจะพร่ำพรรณนาออกมาอย่างน้อยใจในวาสนาที่ฟ้าส่งให้เธอกับนายอินทร์มาเจอกันแต่ไร้ซึ่งความหวังว่าทั้งคู่จะได้ครองรักคู่กันไปจนวันสุดท้ายของชีวิตด้วยเหตุผลที่ว่า เธอคือผู้มีฐานะด้อยกว่า...
"จะโทรดีไหมนะ" น้ำอบนั่งมองสมาร์ทโฟนเครื่องหรูที่แฟนหนุ่มเคยซื้อให้เมื่อหลายวันก่อนด้วยความลังเล
"ไม่ดีกว่าเผื่อแม่เขาจะอยู่..."
ฟึ่บ..
"อ๊ะ!" ร่างบางที่อยู่ในท่านั่งหงายหลังไปตามแรงดึงปริศนาที่มาจากทางด้านหลังก่อนที่หัวกลมทุยนั้นจะซบลงตรงแผ่นอกแกร่งที่มีกลิ่นหอมที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ถึงได้รู้ว่าคนที่เธอกำลังคิดถึงได้ดึงตัวเธอเขาไปกอด
"พี่อินทร์อยู่ตรงนี้จ้ะ" นายอินทร์ที่
