"เวรกรรมของกูจริงๆ" นางอายแอบกลอกลูกกะตาให้ผู้ชายอกสามศอกบางคนที่เธอเอ่ยชวนให้มาหาน้ำอบเมื่อก่อนหน้า ที่ในตอนนี้ก็ยังคงแอบอยู่หลังประตูห้องคนพักฟื้นไข้อย่างไม่กล้าที่จะมาเผชิญหน้ากับน้ำอบแบบตรงๆ
"ไอ้อินทร์ อย่าลีลา เข้ามาสิวะ"
"ถ้าพี่เข้าไปน้ำอบจะขอพี่อินทร์จดทะเบียนหย่าไหมจ๊ะ" นายอินทร์ตะโกนถามออกมาอย่างหยั่งเชิง แน่นอนว่าในตอนนี้เขายังคงแอบอยู่หลังประตูอยู่เหมือนเดิม...
"ช่วยฉันถือถุงน้ำเกลือหน่อยไอ้นางอาย"
น้ำอบที่อยากจะเห็นหน้าของสามีจนใจจะขาดเริ่มที่จะอดทนรอไม่ไหว จึงเอ่ยปากขอความช่วยเหลือให้นางอายถือถุงน้ำเกลือให้กับเธอ
"พี่อินทร์ ไม่คิดจะเข้ามาดูแลเมียของตัวเองบ้างหรือไง"
ยอมรับว่าใจจริงแล้วเธอนั้นคิดเอาไปไกลจนถึงขั้นที่ว่าเขาอาจจะเลือกแม่ของเขาและไม่ย้อนกลับมาหาเธออีกแล้ว ครั้นเมื่อตอนที่เขากลับมาพร้อมถุงก๋วยจั๊บในมือเมื่อก่อนหน้าเธอก็ไม่มีความกล้ามากพอที่จะโผกอดผู้ชายต่อหน
