Code Line 12
“หมิงๆ กอดๆ” กระต่ายตัวน้อยกำลังจะวิ่งหนีฉันที่อยากจะกอดน้องตัวน้อยขนปุกปุย
“หึหึ” เสียงหัวเราะของพี่วินที่นั่งอยู่บนโซฟาดังมาให้ได้ยิน แต่ฉันไม่สนใจล่ะอยากจะเล่นกับหมิงมากกว่า บ้านพี่วินสัตว์เลี้ยงเยอะมากพวกสุนัขอะไรแบบนี้น่ะ แต่ทุกตัวดูรักกันมากเลยนะขนาดหมากับกระต่ายยังอยู่ด้วยกันได้เลยดูชาบูสิ นั่งเฝ้าฉันไม่ยอมห่างเลยแม้จะมีครางหงิงๆอ้อนๆบ้างแต่ก็ไม่ได้กัดหมิงน้อยเลย
ฉันนั่งเล่นกับชาบูและหมิงที่พื้นหน้าโซฟาตัวที่พี่วินนั่งอยู่นั่นแหละ หลังจากทานข้าวเสร็จพี่ๆของพี่วินกลับมาถึงก็คุยทักทายกันจนเริ่มสนิทก่อนที่ทุกคนจะขอตัวขึ้นไปอาบน้ำรอเวลาทานข้าว สุนัขตัวใหญ่สุขภาพดีถูกแม่บ้านพาไปที่หลังบ้านที่เหลืออยู่ก็มีเพียงชาบูและหมิงน้อย หมิงน้อยเป็นกระต่ายแคระที่หลานพี่วินเลี้ยงไว้ตัวสีขาวขนหนานุ่มฉันเล่นกับหมิงน้อยจนลืมคุยกับพี่วินไปเลยล่ะ
“ขิง...”
“น้ำขิงครับ”
“คะ?” ฉันหันกล
