Code Line 9
สองปี จะบ้าเหรอฉันเพิ่งเจอพี่เขาไม่กี่วันเองนะ เอาละน้ำขิง นั่งฟังเงียบๆก่อนที่จะมโนไปไกลกว่านี้ ฉันบอกตัวเองในใจงงๆ
“ยังไง?” พี่เนทถามต่อ แต่พี่วินกลับหันมาจ้องฉันแทนเสียอย่างนั้น
“ผมเจอน้ำขิงครั้งแรกตอนที่น้องเพิ่งย้ายเข้ามาในคอนโด ผมช่วยน้องขนของเข้ามาในห้องแต่น้องอาจจะไม่รู้ว่าเป็นผมเพราะวันนั้นผมใส่หมวกกันน็อคไว้ตลอด...”
วันนั้นที่ฉันเพิ่งเข้ามาวันแรกก็มีคนใจดีช่วยขนของขึ้นมาให้แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาคือใครเพราะเขาก้าวลงจากบิ๊กไบค์คันสวยหมวกกันน็อคก็ยังไม่ถอดเพราะความรีบพุ่งเข้ามาประคองกล่องของช่วยฉัน คนๆนั้นคือพี่วินอย่างนั้นเหรอ?
“จากนั้นก็ไม่ได้คุยหรอกแต่ก็มีเจอบ้างเวลาน้องออกมาข้างนอก เพิ่งได้เจอแล้วรู้จักกันตอนน้องเข้ามหาลัย” พี่วินเล่าต่อ แต่ในหัวฉันตอนนี้กลับคิดถึงแต่ช่วงเหตุการณ์ที่เราเคยเจอกันก่อนหน้านี้ มันคือเรื่องบังเอิญหรืออะไรกันแน่ที่ทำให้เราทั้งสองได้เจอ
