Code Line สายรหัสรัก

สายรหัสรัก 2

Code Line 2

“ก็ถ้าไปก็เลี้ยง”

“หึหึ ตามนี้น้องๆ เรียนเสร็จบอกนะเดี๋ยวจะมารับไปร้านพร้อมกัน” พี่ต้นฟ้าบอก

“เฮ้ย มาๆแอดไลน์แอดเฟซกันดีกว่า จะได้สร้างกลุ่มไลน์ด้วย”

ฉันปล่อยให้เพื่อนกับรุ่นพี่แอดไลน์แอดเฟซกันจนพอใจ เราเลยได้กลุ่มไลน์ที่ชื่อ ‘*พี่ปี4กับน้องปี1’* มาแบบงงๆ แต่เอาเถอะพวกพี่เขาก็น่ารักดีดูเฮฮาไปอีกแบบ พอคุยกันเสร็จเราก็รีบไปเรียนคาบบ่ายวันนี้เรียนอะไรสักอย่างที่ฉันไม่รู้เรื่องเพราะฉันหลับไปตั้งแต่ต้นชั่วโมงจนท้ายคาบ ก็เงื่อนไขอาจารย์บอกว่าขอให้เข้าเรียนจะทำอะไรก็ได้ที่ไม่รบกวนเพื่อนข้างๆ ฉันเลยเลือกที่จะนอนยังไงล่ะ ไม่รบกวนเพื่อนแล้วก็ได้พักผ่อนด้วย

“พวกพี่รออยู่ที่ใต้อาคารนะ” นพบอกเมื่อเรากำลังเก็บของใส่กระเป๋า

“แก จะไม่เป็นไรใช่ไหมที่เราไปทำตัวสนิทกับรุ่นพี่น่ะ” ใยบัวเอ่ยถามอย่างกังวลใจ ซึ่งเรื่องนี้ฉันเองก็คิดอยู่เหมือนกันกลัวจะโดนเขม่นนี่สิ

“ไม่หรอกนั่นเพื่อนพี่ฉันนะ”

“อือ งั้นก็ไปก่อนถ้ามันไม่โอเคเราก็ค่อยขอกลับก็ได้” ลิลลี่เสนอ พอทุกคนเก็บของเสร็จก็เดินลงไปที่ใต้อาคารที่มีรุ่นพี่รออยู่ จะว่าไปฉันได้คำใบ้หาสายรหัสมาก็ยังไม่เจอเลยไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกัน เหลือเวลาหาสายรหัสแค่ไม่กี่วันเอง เฮ้อ จากตอนแรกสนุกตอนนี้ฉันเริ่มเครียดแล้วล่ะ

“มาแล้วๆ พร้อมหรือยัง” เสียงพี่ที่นั่งรออยู่กลุ่มใหญ่ร้องทัก เรียกสายตาสนใจจากรอบข้างได้อย่างดี ตอนนี้เกือบๆสี่โมงแล้วด้วย คนที่มีเรียนที่อาคารเรียนรวมก็เยอะอยู่แล้วแต่พอมีกลุ่มพี่ๆเขาคนก็ยิ่งเยอะเพราะพวกเขาน่ะหน้าตาดีน้อยเสียเมื่อไหร่ แค่เดินผ่านสาวแท้สาวเทียมก็คร้านจะวิ่งตามแล้ว ยิ่งมานั่งรวมเป็นกลุ่มใหญ่แบบนี้เรตติ้งดีขึ้นไปอีกเลยล่ะ

“พร้อมแล้วค่ะพี่ หิวมาก”

“งั้นไปกัน ร้านนี้นะพี่รับรองอร่อยมากแต่มันเป็นชุดไงเราต้องมีเจ้ามือเว้ยมันถึงจะอร่อยยิ่งขึ้น” พี่ฟ้าเดินเข้าไปกอดคอนพแล้วกระชากลากถูกันออกจากคณะไปพี่กับเพื่อนฉันเดินออกไปพร้อมกันส่วนฉันก็เดินรั้งท้ายกลุ่ม แต่เหมือนยังมีคนที่เดินรั้งท้ายฉันไปอีกคน ไม่ใช่ใครที่ไหนพี่วินยังไงล่ะ เขาเดินตามหลังฉันอยู่นี่ไง

“รถอยู่นี่” พี่วินสาวเท้าเดินมาอยู่ข้างๆแล้วยังบอกฉันเสียงเบาอีก

“คะ?”

“รถจอดอยู่นี่ พวกนั้นให้ไปด้วยกัน” พี่วินหันหน้าจอโทรศัพท์เขามาให้ดู เป็นข้อความในไลน์ที่แบ่งว่าใครจะไปกับใคร ฉันไปกับพี่วินโดยมีรุ่นพี่ไปด้วยอีกสองคนคือพี่มะเฟืองกับพี่ดา พี่ดาก็เงียบนะแต่เขาชอบยกกล้องแคนนอนราคาแพงของเขาขึ้นมาถ่ายรูปน่ะสิจะไม่อะไรเลยถ้าพี่เขาไม่หันกล้องมายังฉันน่ะ ไม่รู้ว่าพี่เขาถ่ายอะไรไปบ้างกันแน่แต่พอถ่ายแล้วเช็ครูปพี่ดาก็ชอบยิ้มเจ้าเล่ห์อะ แล้วยัง

ฉันเดินตามพี่วินมาที่รถฟอร์จูนเนอร์สีดำที่จอดอยู่โรงจอดรถพี่เขาเปิดประตูด้านหน้าคู่คนขับให้ส่วนเพื่อนพี่เขาสองคนก็ขึ้นไปอยู่เบาะด้านหลัง ฉันนั่งตัวลีบเงียบๆเพราะพื้นเพเป็นคนคุยไม่ค่อยเก่งอยู่แล้วอีกอย่างกลัวพี่ๆรำคาญเลยไม่กล้าชวนคุย ทั้งรถยังได้ยินแต่เสียงชัตเตอร์จากกล้องพี่ดา

“ถ่ายเยอะ” พี่วินเอ่ยขึ้น ฉันเลยหันไปมองคนที่ทำหน้าที่ขับรถ อ้าวก็พูดได้นี่นาทำไมไม่ค่อยพูดล่ะ

“ก็พวกนั้นมันให้ถ่าย”

“มันจะเอามาขายให้กู” พี่วินว่า ฉันไม่รู้ว่าตัวเองตั้งใจดูพี่วินขับรถนานแค่ไหนรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่คนตัวสูงหันมามองอย่างสงสัยนั่นแหละ ฉันถึงได้รู้ตัวว่าเสียมารยาทจ้องคนอื่นที่ไม่สนิทนานขนาดนั้น

“ตกลงร้านไหน” พี่วินไม่ได้ดุฉันที่จ้องเขา แต่กลับถามเพื่อนเขาแทน ฉันละสายตาจากพี่วินก้มหน้ามองโทรศัพท์ตัวเองทันที ไม่นะอย่ามองพี่เขานะมันเสียมารยาท

พี่ปี4กับน้องปี1

Lilli :: ถึงร้านแล้วนะคะ

มะเฟือง : สามชั้นหนักๆเลย

NON :: อ้วน!

มะเฟือง :: อ้าว พูดงี้ต่อยกันไหม!?

นพ :: คนแก่ทะเลาะกัน สนุกดี

NON :: กูเฮียมึงนะ!

DaDa :: พอๆ ฝากสั่งหน่อย เอาสามชั้นสไลค์ หมูสไลค์ ปลา วุ้นเส้น

ฟ้า :: สั่งแล้ว

“อยากกินอะไรก็ให้พวกนั้นสั่งให้” พี่วินเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ ราวกับว่าเขาเองก็รู้ว่าในกลุ่มคุยอะไรกัน

“แหม มีบอกให้สั่งถ้าน้องไม่มามึงก็คงไม่มาใช่ไหมล่ะ” พี่ดาแซวพี่วิน แต่อย่าคิดว่าเขาจะแสดงท่าทีอะไรออกมาล่ะ เขานิ่งเสียจนฉันคิดว่าเขาไม่มีต่อมรับความรู้สึก

“ก็รู้นี่”

“มันร้าย! น้ำขิงสั่งเยอะๆแก้แค้นมันแทนพี่” พี่ดาหันมายุฉันชั่งใจอยู่นานแต่ก็นึกไม่ออกว่าสั่งอะไร จนต้องเงยหน้ามองพี่ดากับพี่มะเฟืองที่นั่งอยู่ข้างหลัง

“หนูนึกไม่ออกค่ะพี่”

“รอไปดูที่ร้านก็ได้” พี่วินที่เงียบคิดจะพูดก็พูด แต่พูดทีไรเหมือนเป็นการตอกย้ำว่าเขาเองตั้งใจที่จะตอบประโยคคำพูดของฉัน

“ค่ะ”

กะทิ :: ขิง เอาเครื่องดื่มอะไร

King :: เอาน้ำส้ม

NON :: ฝั่งนั้นเอาเครื่องดื่มอะไร

“พี่ๆคะ พี่นนท์ถามว่าเอาเครื่องดื่มอะไรคะ”

“พี่สองคนเอาน้ำส้มนะ” พี่ดาตอบ ฉันก้มหน้าพิมพ์แล้วส่งไปในไลน์ เหลือก็แต่พี่วินฉันเงยหน้ามองพี่วินอย่างรอคอยคำตอบ

“เบียร์” สั้นๆง่ายๆ

“เบียร์?” เขาต้องขับรถไม่ใช่เหรอ

“อือ ไม่ได้เหรอ” พี่วินถามกลับแต่ไม่ได้ดุหรืออะไร เหมือนจะถามเพื่อขอความคิดเห็นเสียมากกว่า

“ก็ไม่ค่ะ”

King :: พี่ดากับพี่มะเฟืองน้ำส้มค่ะ*

King:: เบียร์ของพี่วินค่ะ

เกรทที่แปลว่าดี :: น้ำขิงของวินไม่ใช่เหรอ?

King :: คะ?

WINTER :: สัส!

ขับรถอยู่ไม่ใช่เหรอ? แอบเล่นแบบนี้ได้ยังไงกัน!

เกรทที่แปลว่าดี : ด่าน้องทำไม

WINTER :: ด่ามึง!