บทที่6.อย่าทนอยู่กับความรักที่ ‘ทรมาน’

1590 Words

โลแกนถอนใจพรวดๆ เขารู้ตัวก็ต่อเมื่อเดินเข้ามาร่วมงาน แววยุ่งๆ ยังคอยกระตุ้นเตือน แต่โลแกนคิดว่าเขาคุมสถานการณ์อยู่ พอเอาเข้าจริงๆ เขากลับทำอะไรไม่ได้เลย จะกระโดดไปยืนข้างมาลาเบล ก็เกรงว่ามรินญาจะมีคนเฉียดเข้ามาสี เพราะตั้งแต่เดินเข้ามา เขาถลึงตาใส่ผู้ชายหลายคนจนปวดนัยน์ตา... เมื่อมารดาจัดเต็ม แต่งเสริมเสียจนหญิงสาวธรรมดากลายเป็นนางอัปสร “ไว้คุยกันวันหลังเถอะมาร่า หน้าที่เธออยู่บนนั้น... ไม่ใช่ตรงนี้!!” โลแกนเปิดปากพูด เสียงเขาเย็นเฉียบจนมาลาเบลขนลุก เขากำลังโกรธ แต่เธอโกรธมากกว่า โลแกนควงสาวที่ไหนมาเธออยากรู้? เขาทำแบบนี้เท่ากับกำลังเหยียบหน้าเธอชัดๆ “คงไม่ได้หรอกค่ะทูนหัว มาร่าอยากรู้ คุณมาได้ยังไง ไหนบอกมาร่าว่ายุ่ง!!” โลแกนปรายตามองเทรสตาขวาง มันสืบข่าวมาประสาอะไรถึงไม่รู้ว่ามาลาเบลมางานนี้ด้วย ‘ขออภัยครับเจ้านาย’ เทรสยิ้มแหยๆ เขาขอโทษนายหนุ่มในใจ รถไฟชนกันดังโครม!! จนชานชลาแทบพัง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD