“คุณคะ โทรศัพท์สายนอกค่ะ” เลขานุการคนสวย กดอินเตอร์คอมแจ้งข่าวเข้ามา เอแวนเลิกหัวคิ้วขึ้นสูง ช่วงนี้เขาเก็บตัว พยายามไม่เป็นข่าว ไม่อยากสะกิดต่อมกวนบาทาใคร!!
ใคร? “โอนมาเลยดาหวัน...ผู้หญิง หรือชาย?”
“หญิงค่ะ เธอแจ้งว่าชื่อลลิตา!!”
เสียงตอบไม่ได้สะกิดใจเอแวนเลย เขาไม่เคยรู้จักผู้หญิงที่มีชื่อแบบนี้มาก่อน
“สวัสดีครับ ผมเอแวน”
ชายหนุ่มกรอกเสียงทักทาย เขานิ่งฟังหลังพูดจบ
“เช่นกันค่ะ สวัสดี ลิต้าเป็นนางแบบ แต่ลิต้าไม่ได้อยากคุยกับคุณเอแวนเพราะเรื่องงานนะคะ ลิต้ามีข้อเสนอมาให้ หากคุณสนใจ...เราจะได้คุยกันต่อ”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ‘ข้อเสนอ’ อะไร? ฟังดูเหมือนหล่อนมีลับลมคมนัยแปลกๆ “ว่ามาเลยครับ ถึงมันจะเป็นการทำให้ผมเสียเวลา...แต่ก็คงช่วยแก้เบื่อได้”
ลลิตาอมยิ้ม เอแวนเข้าถึงตัวยาก ช่วง3ปี มานี่ เขาแทบจะหายหน้าไปจากวงการ แต่ไม่ได้หมายความว่าชายหนุ่มจะมีทรัพย์สินน้อยลง เอแวนยังครองอันดับต้นๆ ของม
