บทที่10 อวดดี

1611 Words
ไคโรเดินทางถึงเกาหลี เขารีบทักข้อความหาริษาถามเธอว่าเขาโทรหาได้ไหม เพราะเขาเป็นห่วงเธอมาก ริษาไม่อ่านแล้วก็ไม่ตอบ เขารู้สึกเป็นห่วง รีบโทรหาเธอทันที ริษาไม่รับสาย เป็นอะไรไคโรรู้สึกร้อนใจ เขาจะติดต่อเธอยังไงดี ไคโรคิดวนไปวนมาเขาก็คุยกับเธอเข้าใจทุกอย่างแล้วนะ มีอะไรรึเปล่า รึเขาควรจะรอ อย่าเพิ่งใจร้อน เธออาจจะหลับรึทำอะไรอยู่เดี๋ยวคงโทรกลับหาเขาเอง ด้านริษา "คุณแม่ค่ะ หนูมีเรื่องจะบอกคุณแม่ค่ะ" เธอนั่งลงข้างๆคุณแม่ "มีอะไรลูก" รินาลูบผมลูกสาวคนเดียวของเธออย่างรักใคร รอฟังว่าลูกรักจะพูดเรื่องอะไร "คือหนูต้องลาออกจากบริษัทค่ะคุณแม่" ทำไมมีอะไรลูก รินาถามไถ่ลูกสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะที่เธอรับรู้มางานของลูกเป็นไปได้ด้วยดีและริษาก็ชอบงานนี้มาก เงินเดือนก็เยอะทั้งเพื่อนร่วมงานก็ดีกับเธอด้วย "เจ้านายของหนูเขาคิดไม่ซื้อค่ะคุณแม่ เขาพยายามเข้าหาหนูและทำทุกทาง ถ้ายังอยู่หนูรู้สึกว่าตัวเองจะไม่ปลอดภัยค่ะ" จริงเหรอลูกโถลูกสาวแม่ รินากอดลูกสาวไว้แนบออก ลูบหลังเธอเบาๆ ตกใจและสงสารลูกมากเลยที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ "ลาออกมาเถอะถ้าเจอคนแบบนั้นลูกไม่ต้องอดทนหรอก ยังไงแม่ก็เลี้ยงหนูได้" "หนูจะหางานใหม่ให้ได้เร็วๆนะคะ" แม่รู้ว่าลูกเป็นห่วงแม่ แต่แม่ก็เป็นห่วงลูกมากเหมือนกัน งานน่ะไม่ต้องรีบหรอกค่อยๆเลือก ว่าแต่เขาลวนลามรึทำอะไรลูกรึเปล่า "ไม่ค่ะ" "หนูรู้ตัวก่อน เลยคิดว่าต้องลาออก" ดีแล้วมีอะไรก็ต้องบอกแม่นะอย่าเก็บไว้คนเดียว ลูกรู้ใช่ไหมว่าแม่ช่วยหนูได้ทุกเรื่อง "ค่ะแม่" หนูบอกแม่ได้แค่นี้จริงๆนะคะแม่ ริษาคิดอย่างรู้สึกผิดในใจ ที่ต้องปิดบังบางเรื่องกับคุณแม่ของเธอ เช้าวันต่อมา ครืดด ครืดด "ฮัลโหลค่ะ" สวัสดีครับคุณน้ารินา ผมไคโรนะครับ ค่ะคุณไคโรมีอะไรรึเปล่าค่ะ ผมมีธุระจะให้ริษาช่วยผมหน่อยครับแต่ผมโทรหาริษาเธอไม่รับสายเลย "ตายจริงทำไมเป็นแบบนั้น ริษาอยู่ที่บ้านค่ะเพิ่งออกจากงานเดี๋ยวน้าโทรเข้าไปที่บ้านแล้วให้ริษาโทรหาคุณไคโรนะคะ" ครับคุณน้าขอบคุณครับ เขารอไม่นานริษาโทรกลับมาหาเขา "ฮัลโหล" เสียงทุ้มรับสายน้ำเสียงบ่งบอกว่าเสียอารมณ์ ริษารู้สึกประหม่าตัวสั่นๆ เธอจะพูดยังไงกับเขาดี "โทรมาแล้วเงียบทำไม ไม่รับสาย ไม่ตามมาไม่รักษาคำพูด แปลว่าอะไร ริษา" "เห็นฉันเป็นเพื่อนเล่นรึไง" "พี่ไคโรค่ะ ริษาจะเอาสร้อยที่พี่ให้ไว้ไปฝากไว้กับคุณวีณานะคะ ดูแล้วราคาน่าจะแพงมากแล้วก็คงจะเป็นของสำคัญของพี่" "ไม่อยากใส่แล้วก็เอาทิ้งไปเลยริษา" ไคโรโมโหมาก ปฏิเสธเขาอีกแล้วสินะ เธอเป็นใครงั้นเหรอ ถึงได้อวดดีขนาดนี้ ริษาถึงกับสะดุ้ง กับน้ำเสียงของเขา "พี่ไคโรค่ะเราอย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ มันไม่ดีกับตัวพี่ เดี๋ยวเกิดเป็นข่าวขึ้นมาพี่จะเสียหาย อีกอย่างริษารับปากว่าริษาจะไม่เข้าไปยุ่งกับพี่ฟาโรห์หรอกนะคะ พี่ไคโรไม่ต้องกังวล" "เธอไม่คิดจะรักษาคำพูดก็ไม่ต้องมาทำเป็นอ้างนั้นอ้างนี้หรอกริษา ไม่ต้องมาคิดแทนฉัน เธอตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วว่าจะไม่ทำ ตั้งใจจะโกหกฉัน" "พี่ไคโรค่ะ" ตืดด ตืดดๆๆ เขาวางสายไปแล้ว น่าจะโกรธเธอมากเลยทำยังไงดีละริษา โทรกลับไปขอโทษเขาหน่อยดีไหม รึปล่อยไปแบบนี้ดีแล้ว "โอ๊ย!จะบ้าตาย" ไคโรอารมณ์ไม่ดีเพราะเธอ เขาต้องรีบจัดการอารมณ์ตัวเองแล้วไปเข้าห้องซ้อม อีกสองวันเขาต้องบินไปอเมริกา ต้องไปแสดงคอนเสิร์ตที่นั้น งานก็สำคัญกับเขามากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าให้ยัยเด็กนั่นมาทำให้เขาต้องเสียงาน งานนี้เขาต้องขึ้นโชว์กับ นักร้องสาวซอนมี การแสดงโชว์เลยต้องซ้อมใหม่ทั้งหมด ไคโรตั้งใจซ้อมพยายามมีสมาธิกับซอนมี และในการซ้อมนี้จะมีการถ่ายเก็บเป็นภาพเบื้องหลังการซ้อมออกไปโปรโมทก่อนคอนเสิร์ตจะเริ่ม มีคลิปที่ทั้งคู่ ซ้อมเต้นซ้อมร้องด้วยกัน มีท่าผิดบ้าง เต้นผิดบ้าง เป็นภาพที่น่ารักๆของทั้งคู่ มีโอบกันมีกอดถึงเนื้อถึงตัวกันบ้าง พอคลิปเบื้องหลังการซ้อมพวกนั้นได้เผยแพร่ออกไป ยิ่งเป็นกระแสฮือฮา แฟนคลับพากันสนับสนุนคู่นี้ให้เป็นแฟนกัน และผู้คนยิ่งอยากจะซื้อบัตรเข้าไปชมคอนเสิร์ตครั้งนี้ จนต้องเพิ่มรอบการแสดง ริษานั่งดูคลิป เบื้องหลังการซ้อมนั้นด้วยหัวใจที่เจ็บหน่วงๆอย่างบอกไม่ถูก ดูเคมีของทั้งคู่เข้ากันดีจังเลยนะ เก่งทั้งคู่ด้วย อยู่ด้วยกันแล้วดูส่งเสริมกันดี แล้วกลับมามองตัวเอง ดีแล้วที่เธอไม่ตามเขาไป เป็นข่าวขึ้นมาจะทำให้เขาเกิดกระแสลบเปล่าๆ •><• "ริษาคุณไคโรมีธุระอะไรกับลูกถึงได้โทรหาละจ้ะ" รินาถามลูกสาวด้วยความสงสัย เพราะปกติไคโรก็ไม่ค่อยจะสนิทสนมอะไรกับริษาถึงขั้นจะโทรหา ถ้าเป็นคุณฟาโรห์ก็ไม่แปลก "อ๋อ! คือคุณไคโรลืมสร้อยไว้ที่โรงแรมค่ะ เลยให้หนูไปรับให้แล้วให้ฝากไว้ที่คุณวีณาค่ะ คุณแม่ หนูฝากคุณแม่ไปให้คุณวีณาด้วยนะคะ" อืมได้จ้ะ ริษารู้สึกผิดที่ต้องสร้างเรื่องโกหกผู้เป็นแม่ แต่เธอก็จำเป็นต้องทำ ริษาหางานแล้วก็ส่งใบสมัครไปเรื่อยๆ ผ่านมาหลายวันแล้ว ยังไม่มีใครเรียกเธอไปสัมภาษณ์เลยซักที่ คนตัวเล็กได้แต่นั่งถอนหายใจเซ็งๆ เธอเปิดมือถือ แล้วก็ปิดเพราะเข้าไปตรงไหนก็เจอแต่คลิปที่ไคโรแสดงคอนเสิร์ต คู่กับนักร้องสาวคนนั้น และตอนที่เธอเอาทิชชูซับเหงื่อให้เขาบนเวที ทำให้ภาพที่ออกมาดูน่ารัก แฟนคลับพากันติด แฮชแท็กไคโรซอนมี กันมากมาย และสนับสนุนให้ทั้งคู่เป็นแฟนกัน แต่เธอก็ไม่ควรจะนอยด์นะริษา เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาซะหน่อย "คุณไคโรค่ะ" อืม โมน่ากับเจสันเข้ามาปลุกเขา ไคโรลุกขึ้นจากเตียง วันนี้มีอะไรบ้างถามเลขาด้วยหน้าตาที่เหนื่อยหน่าย "มีกระแสของคุณไคโรกับคุณซอนมีออกมาเยอะมากเลยค่ะ ทางผู้จัดการของคุณซอนมีเลยอยากให้มีภาพแบบนี้ออกมาอีก เลยเสนอมาว่าอยากให้คุณไคโรควงคุณซอนมีออกไปทานข้าวกันซักมื้อค่ะ เพื่อเรียกกระแสไม่ให้แผ่วลงค่ะ" "ฉันไม่ไปปฏิเสธเขาไปเลย และบอกเขาด้วยว่าฉันยินดีจะร่วมแค่งานเท่านั้น ไม่ได้คิดจะสร้างกระแสกับใคร" ค่ะคุณไคโร โมน่ารับคำสั่งแล้วก็เดินเลี่ยงออกจากห้องไป "เจสันมีอะไร คุณแม่ของคุณไคโรท่านโทรมาบอกว่าสร้อยที่คุณไคโรลืมไว้ที่โรงแรม คุณริษาไปรับมาให้แล้วครับ ตอนนี้อยู่ที่ท่าน" ไคโรฟังแล้วถึงกับขมวดหัวคิ้ว ยกยิ้มเหมือนเยาะหยัน ยัยนั้นแต่งเรื่องเก่งจังนะ หาวิธีเอาสร้อยคืนเขาจนได้ อวดดีคำนี้ใช้กับเธอได้เปลืองมากเลยนะริษา เขายกโทรศัพท์ โทรหาคุณแม่ของเขา "ฮัลโหลลูกชายแม่ตอนนี้อยู่ที่ไหนครับ" ผมบินกลับมาเกาหลีแล้วครับ "ลูกชายแม่มีข่าวอีกแล้ว ตกลงว่ายังไง น้องน่ารักดีนะ แม่ว่าสเปคลูกนะคนนี้" "ไม่ใช่หรอกครับข่าวก็ตามกระแสไปเรื่อย แค่เพื่อนร่วมงานคนแม่อย่าใส่ใจเลยนะครับ" "ก็ได้ๆ แล้วลูกโทรมามีอะไรรึเปล่าครับ" เจสันบอกผมว่าริษาเอาสร้อยไปไว้ที่คุณแม่ ใช่จ้าริษาฝากรินามาไว้ที่แม่แล้ว "งั้นคุณแม่ให้ริษาเอาสร้อยมาให้ผมที่เกาหลีหน่อยได้ไหมครับ เห็นคุณน้ารินาบอกว่าช่วงนี้ริษาลาออกจากงานยังไงเธอก็ว่างอยู่ บอกว่าผมจะให้ค่าเสียเวลา ให้เธอเป็นคนบินเอามาให้ผมหน่อย" "อืม! แม่ต้องถามริษาก่อน"ได้ครับ "แล้วลูกต้องรีบใช่สร้อยเส้นนี้รึเปล่า" ก็รีบครับ คุณแม่รีบบอกเธอหน่อยก็ดีครับ "โอเคแม่จัดการให้จ้ะ" คุณวีณารู้ว่าว่าสร้อยเส้นนี้ของไคโรสำคัญเขาคงไม่อยากให้ส่งไปให้ แต่อยากให้คนที่ไว้ใจได้เอาไปให้เขาถึงมือมากกว่า ไคโรวางสายจากคุณแม่ของเขา ยกยิ้มอย่างพอใจ เขาต้องสร้างเรื่องโกหกเพราะอยากดัดหลังเด็กอวดดีอย่างเธอเลยนะริษา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD