บทที่18 โซจูบอม
1559 Words
ไปซาวด์เช็กนิดหน่อย ริษายืนโบกมือให้เขาอยู่ข้างๆเวที
"น่ารักว่ะแฟนกันแน่เลย" จองฮุน กระซิบซีวอน พร้อมกับพยักหน้าให้เพื่อนดูริษาสลับกับดูไคโรที่มองมาทางริษาบ่อยๆ ซีวอนยิ้มยักคิ้วให้เพื่อนเพราะเขาก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
เสร็จแล้วเขาเดินลงมาจากเวที ริษาเดินเข้าไปหาเขา
"พี่เท่มากเลยนะคะเวลาอยู่บนเวที" คนตัวเล็กเอ่ยชมเขา ไคโรยิ้มกอดคอริษาเดินไปที่ห้องพัก
"พี่หิวแล้ว"
"มีข้าวผัดค่ะพี่อยากได้อะไรเพิ่มไหมคะ"
"อยากได้จูบ"
"พี่ทานข้าวไปเลยค่ะ"
ไคโรทานข้าวผัดที่เธอเตรียมมาให้เขาไปเงียบๆ แต่ก็อดที่จะเหลือบไปมอง คนที่มองแรงใส่เขายิ้มๆไม่ได้
ทานเสร็จแล้วเขาไปเปลี่ยนชุดทำผมแต่งหน้านิดหน่อย พร้อมขึ้นโชว์
ไคโรเดินไปหาน้องๆในห้องพัก
"ทุกคนพร้อมนะ วันนี้ตั้งใจเต็มที่ ไปลุยกัน" ครับ/ค่ะ
"พี่ไคโรสู้นะคะ" ริษาเดินตามมาส่งเขาขึ้นเวที ไคโรจับมือเธอพร้อมกับส่งยิ้มที่ทำให้เธอแทบจะละลาย
คนบ้าอะไรหล่อเกิ้น เขามันลูกรักพระเจ้าชัดๆ ริษายืนมองเขาแก้มแดง
"คุณริษาอยากไปให้กำลังใจคุณไคโร ตรงข้างเวทีตรงนั้นไหมคะ" โมน่าชวนเธอ ไปได้ใช่ไหมคะ ได้ค่ะไปค่ะโมน่าพาไป
ริษาไปยืนดูเขาเล่นคอนเสิร์ตเป็นครั้งแรก พี่เขาหล่อจังเสียงก็ดี ซีวอนกับจองฮุนที่ขึ้นโชว์ก่อนไคโรเดินมารวมตัวกับริษา
สองหนุ่มชวนริษากับโมน่าเต้นกันสนุกสนาน ทุกคนสนุกสนานไปกับเพลงของเขา
"พี่ไคโรถอดเสื้อหน่อย" ซีวอนตะโกนแกล้งเขา
กล้องหลายตัวจับมาที่ซีวอนกับจองฮุน ริษากับโมน่ายังเต้นสนุกสนานอยู่กับพวกเขา
ไคโรหันมามองกลุ่มน้องๆกับริษาที่เต้นสนุกสนานกันอยู่ โชว์ของเขาจบลง
"ถอดเสื้อๆ" แฟนตะโกนขอให้ไคโรถอดเสื้อ รวมถึงซีวอนกับจองฮุนด้วย ไคโรถอดเสื้อเอาใจแฟนๆ แล้วเดินลงจากเวที
เขาเดินมากอดคอซีวอน มารอดูนางบี เจอาร์ แล้วก็ดาเนียล หันมามองริษา
"สนุกไหมก้มลงมาพูดใกล้ๆหูเธอ"
"สนุกมากค่ะ"
นาบีขึ้นแสดง ทุกขนส่งเสียงให้กำลังใจเธอ เพลงเธอสนุกมาก ซีวอนสอนริษากับโมน่าเต้นเพลงของนาบี สองสาวเต้นตามกันสนุกสนาน
ไคโรแอบถ่ายริษากับท่าเต้นน่ารักๆของเธอ เขาดีใจที่เธอเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี
นาบีโชว์จบไปแล้ว เธอลงมาสมทบกับพี่ๆ รอดูอีกสองหนุ่มขึ้นโชว์
เจอาร์กับดาเนียลขึ้นโชว์แล้ว แร็ปกันมันหยด แล้วก็ไม่วายที่จะมีเสียงแฟนๆตะโกนให้เขาสองคนถอดเสื้อ สองคนต้องถอดเพื่อเอาใจแฟนคลับ
นาบีกับโมน่าพากันกรี๊ดกันสนุกสนาน ริษาตาโตถึงกับเอามือปิดปาก
"เป็นอะไรไคโรกอดคอคนตัวเล็กเข้ามาถามใกล้ๆ"
"ก็พี่ดูหุ่นสองคนสิแซ่บเกินต้าน"
"เดี๋ยวเหอะริษา สองคนนนั้นจะมาสู้พี่ได้ยังไง" คนตัวโตพูดอยู่ข้างหูเธอ
"ยังอีกยังไม่หยุดมองอีก หันมามองพี่นี่ของจริง"
"ก็เคยเห็นแล้ว"
"เหอะ! เดี๋ยวได้ดูของพี่ทั้งคืนหรอกถ้ายังไม่ยอมหยุดมองสองคนนนั้น" คนตัวเล็กได้ยินแบบนั้นถึงกับแก้มแดง
ริษาย่นจมูกใส่เขา
ทุกคนพากันเดินกลับไปที่ห้องพักศิลปิน
"พี่ไคโรไปทานข้าวกันไหม ไปนะพวกเราอยากเลี้ยงคุณริษา ไปนะพี่นะจองฮุนเซ่าซี้เขาไม่หยุด"
"โอเคไปก็ไป ไคโรรับปากน้องๆ"
"เจอกันที่รถเหมือนเดิม เอาร้านเดิมก็แล้วกันนะทุกคน" ครับ/ค่ะ
นักข่าวขอสัมภาษณ์ทุกคนอีก โมน่าพาริษาเดินเลี่ยงไปขึ้นรถก่อน
"คุณนาบีมีภาพคุณไคโรอุ้มคุณนาบีขึ้นรถออกมาด้วยนะคะ" นาบียิ้ม
"คงเป็นเมื่อวานพวกเราไปทานข้าวกันแล้วฉันดื่มเยอะไปหน่อยค่ะ พี่ไคโรเลยต้องอุ้มขึ้นรถแค่นั้นเลยค่ะไม่มีอะไร เมื่อวานพี่ๆก็เห็นตอนที่พวกเราออกจากที่นี่ไปกันทั้งกลุ่ม"
"แล้วทำไมเป็นคุณไคโรเป็นคนอุ้มคุณนาบีละคะ อืมถามพี่จองฮุนเลยค่ะเพราะฉันภาพตัดไปแล้วตอนนั้น ฮ่าฮ่า"
"ไม่มีอะไรหรอกครับพวกผมแค่ขี้เกียจอุ้มเธอเลยเกี่ยงกันพี่ไคโรรำคาญพวกผมก็เลยเป็นคนอุ้มนาบีแทน"
"แบบนี้เอง"
"แล้วคุณบาลีอยู่ใกล้หนุ่มหล่อขนาดนี้มีใจเต้นกับใครบ้างไหมคะ"
"ไม่มีค่ะ"เธอยิ้ม
"ทำไมตอบเร็วแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ"
"ฮ่าฮ่า!! ฉันขอไปใจเต้นกับหนุ่มคนอื่นที่ไม่ใช่พวกพี่ๆดีกว่าค่ะ ขอให้สัมภาษณ์แค่นี้นะคะ"
"ขอบคุณนาบีมากค่ะ" บรรดานักข่าวเดินเลี่ยงออกไป
@ร้านอาหาร
"มีรูปที่พี่ไคโรอุ้มฉันเมื่อวานหลุดออกไป ไหนพี่เจอาร์บอกว่าจองร้านไกลๆนักข่าวจะไม่ตามมาไงคะ"
"ใครจะไปรู้ละเธอก็อยากเมาคอพับเอง"
"พอแล้วไม่ต้องเถียงกันช่างเหอะเลิกสนใจ ข่าวก็มีออกมาตลอดแหละ สั่งอาหารเถอะพี่หิวแล้วไคโรพูดตัดบท"
"ริษาทานอะไรดี อันนี้ไหม" เขาหันมาสนใจคนที่นั่งข้างๆแทน
นาบีมองทั้งคู่ยิ้มๆ กระแทกไหล่ซีวอนเบาๆให้ดู
"ไหนพี่ไคโรบอกว่าเธอเป็นคนดูแลเขา ทำไมสลับกันละ อิอิ"
"อะไรนาบีกระซิบอะไรฉันได้ยินนะ"
"ก็พี่ไคโรกับพี่ริษาเป็นแฟนกันใช่ไหม ทำไมต้องปิดบัง ใช่เป็นแฟนกันก็บอกมาตรงๆเถอะครับ พวกเรายินดีด้วยพี่ไคโรมีแฟนซะที ซีวอนพูดสนับสนุนนาบีอีกคน"
"ไอ้เด็กพวกนี้เนี่ยนะ แก่แดดกันจริงๆ ไคโรบ่นน้องๆชุดใหญ่"
"เป็นแฟนแล้วฉันจะบอกเอง เงียบกันเลยนะ"
"อาฮะ เงียบก็ได้ครับ ฮาฮ่าซีวอนหัวเราะ"
"แบบนี้คุณริษายังไม่ตกลงด้วยชัวร์ จองฮุน กระซิบด้วยอีกคน"
"จองฮุนฉันได้ยินนะ"
"ครับพี่ไคโรเงียบแล้วครับ"
"คุณริษาลองโซจูบอม สักแก้วสิครับ" ดาเนียลเทเหล้าให้เธอ ริษาหันมามองไคโรเหมือนเป็นการขออนุญาตเขา ไคโรพยักหน้าเป็นการอนุญาต
ริษาหยิบแก้วช็อดขึ้นมา ชนแก้วกับทุกคนแล้วก็กระดกดื่ม
"เป็นไงครับคุณริษา" กลมกล่อมดีค่ะ
"เย้! ดีใจที่ชอบค่ะ" นาบีเทเหล้าให้เธออีก
ชนแก้ว~ ชนแก้ว~
ริษาดื่มไปหลายแก้วแก้มเริ่มแดงปลั่ง ไคโรดื่มไปนิดหน่อยคอยย่างเนื้อป้อนให้เธอ แล้วก็นั่งมองคนตัวเล็กยิ้มๆ
"คุณริษาน่ารักจังเลยนะคะแบบนี้พี่ไคโรไม่หลงรักแย่เหรอค่ะ" นาบีพูดเสียงอ้อแอ้ เริ่มเมาแล้ว
"ไม่จริงค่ะ พี่ไคโรรักมะลิมากกว่าริษาอีก พูดค่ะขากับมะลิทุกคำเลยค่ะ" เธอตอบนาบีเสียงอ้อแอ้ไม่ต่างกัน
"โอ๊ะ! พี่ไคโรรักแมวมากกว่าแฟนได้ยังไง พี่นี้จริงๆเลยนะ" นาบีต่อว่าเขาแทนริษา
ไคโรหัวเราะ
"พี่ทำแบบนั้นตอนไหน มะลิเป็นลูกสาวพี่ ก็ต้องพูดเพราะกับลูกสาวสิ"
"งั้นพี่ก็ต้องพูดเพราะๆกับหนูด้วยสิคะอย่าเอาแต่ดูหนู"
"ได้ครับไคโรตอบเธอยิ้มๆ" พร้อมกับดึงเธอให้เข้ามานั่งใกล้ๆเขาอีกเพราะตอนนี้ริษาเริ่มจะเมามากแล้ว
"พอแล้วนะสองคนเมามากแล้วขี้เกียจอุ้ม เดี๋ยวเป็นข่าวอีก" ไคโรบอกนาบีแล้วก็บอกคนตัวเล็กที่นั่งใกล้ๆเขา
"อื้อ! เมาพี่ก็อุ้มสิคะ หนูอยากให้พี่อุ้มนิน่า" ริษายื่นหน้าเข้ามาบอกเข้าใกล้ๆ
"ได้ครับเดี๋ยวพี่อุ้มเราเอง เป็นข่าวขึ้นมาอย่ามางอแงทีหลังนะ"
น้องๆมองไคโรที่คุยกับริษาด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก จนทุกคนพากันแอบยิ้ม
"เหม็นความรักจังเลยวุ้ย" จองฮุนอดที่จะแซวออกมาไม่ได้
"อา แฮ่ม ไคโรกระแอม ทำไมจองฮุนนายก็ไปมีแฟนสิใครห้ามไม่ทราบ"
"เอ่อ! คือผมจีบสาวไม่เก่งครับพี่" โธ่ไอ้บ้า เรื่องแค่นี้ ขอเคล็ดลับหน่อยได้ไหมครับพี่ไคโร
"นายฟังพี่นะ อย่างแรกพูดเพราะๆและต้องรักแมวให้น้อยกว่าแฟน"
"พี่ไคโรผมได้อะไรจากเรื่องนี้ครับเนี่ย"
"ฮ่าฮ่า ไคโรหัวเราะ เปย์หนักๆไปเลยจองฮุนสาวชอบแบบนั้น"
"ผมได้จนตายพอดีสิครับพี่"
- Writer
