พอรู้สึกตัวฐิติพัฒน์ก็วาดแขนไปยังที่นอนข้างๆ เขาคาดเดาว่าจะต้องได้กอดร่างนุ่มนิ่มหอมอบอวลของไหมแก้วแน่ๆ แต่สิ่งที่พบมีเพียงแค่ความว่างเปล่า และความเย็นชืดของที่นอนเท่านั้น
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นทันที ก่อนจะยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก เมื่อเห็นร่องรอยยับย่นของที่นอนข้างกาย
เมื่อคืนเขาตักตวงความหอมหวานจากเรือนร่างอวบอัดของไหมแก้วแทบไม่ได้พักเลย และยิ่งหล่อนให้ความร่วมมือด้วยแล้ว เขาก็ยิ่งคลั่ง ยิ่งกระทำชำเราแม่สาวน้อยเนื้อหนักหน่วงมากขึ้น
“ตื่นแต่เช้าเชียวนะ”
เขาพึมพำออกมา ก่อนจะผุดลุกขึ้นนั่ง ยกมือขึ้นเสยผมยุ่งๆ ของตัวเองสองสามครั้ งและลงไปจากเตียงด้วยท่าทางกะปรี้กะเปร่า
แต่แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่วางไว้บนโต๊ะเตี้ยหน้าโซฟาตัวยาวริมหน้าต่างห้อง
เขาเดินเข้าไปหยิบมันขึ้นมาอ่าน ไล่สายตาไปตามตัวอักษรนั้นช้าๆ
‘เรื่องเมื่อคืนมันคือเรื่องผิดพลาด คุณไม่ได้ตั้งใจ และฉันเข้าใจดีค่ะ ดังนั้นค
