Teenage Dream (Dream Trilogy #1)

Chapter 7

Xyriel's POV

Papunta na kaming tennis court na buong magkakaibigan at sobrang ingay nilang lahat. Napapatingin na din 'yung ibang tao samin dahil nga maingay. How I wish may kakayahan akong kaya silang patigilin sa kadadakdak kahit panandalian lang.

"Kaka-excite naman manood," sabi ni Angelica na sa tingin ko mga gwapo lang ang tinitignan ayon sa kanya reaksyon. That's natural sa ibang girls lalo na kapag basketball, pawisan kasi ang iba rito minsan.

"First time mo noh?" Tanong naman ni Jewel. Mangha siyang nakatingin kay Angelica dahil sa pagtango nito. May kinakain na naman siya na nakaipit pa sa kaliwang braso niya, ayaw ata maagawan.

"Actually Oo eh," sabi na lang Angelica sabay tawa. Nahihiya pa siya eh halata naman sa kanya. Naalala ko tuloy si Joshua na kasamahan nina Ira sa soccer.

Madalas na kasi silang nag-aasaran na dalawa. I mean, lagi siyang inaasar nito dahil sa pagiging mataray niya sa lalaki. Hindi naman kasi ganun makitungo sa iba si Angelica.

"Kaya excited ka, mag eenjoy ka naman dito. Bukod sa magagaling sila, ang ga-gwapo pa," sabi ni Jewel. Akala ko naman matino na siya, gwapo rin pala ang hanap. Akala ko pagkain lang ang mahal niya.

"Hindi ba kayo excited?" Tanong ni Angelica samin ni Rhea. Alam ko namang hindi interesado si Rhea sa mga naglalaro dahil mas gusto niya na ang laro ang tutukan, sporty din ang isang 'yan.

"Slight lang," ako ang may sabi niyan. Hindi pa ako nakakapanood nito sa aktuwal na laro kaya naman medyo na-excite ako nang malaman kong manonood kami.

Pagdating namin sa court, maraming nagpa-practice. Nasa likod kasi ito ng school kaya malawak.

Merong mga nagku-kungfu sa damuhan, meron ding arnis malapit dun, basketball at volleyball court present din dito, soccer at kung anu ano pa yung building sa nag-taekwondo kita din kasi nakaglass kasi yung window.

Nakita namin si Adel at Precious, 'yung magaling magtaekwondo. Hindi ko pa napapanood pero lumalaban na raw ang mga ito sa iba't ibang lugar. No further chismis about that. Ang bata bata pa kasi nila ang galing galing na nilang dalawa.

(Si Precious po is present din sa "The Shining Stars" Promote lang ^_^)

Pagdating namin hindi pa nagsisimula 'yung practice, 'yung iba kasi kung anu-ano lang ginagawa. Parang nagkukulitan lang at kung anu ano, mga PDA much.

"COACH!" bati ni Rhea. Wait! Coach? Coach ni Rhea? Makatanong naman ako parang kilala ko 'yung tumawag sa kanya. Napasimangot na lang ako dahil sa sinabi ng konsensya ko.

"Oh? Rhea, tagal mo ng hindi pumupunta dito ah, sasali ka ba ulit?" Tanong naman ng coach, so OP na kami? Pero teka...

"Hindi manonood lang po kami," banggit ni Rhea. Kami naman itong si naguguluhan sa kanilang pinag-uusapan. Parang nakalimutan na nila ang presensya naming tatlo.

"Dati kang naglalaro ng tennis?" Tanong ko, aba! Ayoko maging forever OP noh! Isa pa, wala naman siyang nababanggit samin about dito sa tennis na 'to. Basta ang alam lang namin ay naglalaro siya ng sport.

"Oo magaling 'yang si Rhea sa tennis kaso umalis siya," sabi ng coach, magaling? Bakit hindi alam nina Angelica, edi ba nga magkakaklase na sila dati?

"Magaling ka pala hindi mo sinasabi," sabi na lang ni Jewel.

"Di naman kayo nagtatanong." May point din naman ang isang 'to. Ako man 'yang tatanungin, 'yan din sasabihin ko.

"Magaling talaga si, Rhea. Kaya lang ayaw ng parents niya," sabi ni Angelica. Hindi na siya pinansin ni Rhea at tumahimik na lang. Ito naman kasing si Rhea, hindi ko alam kung meron lang ba siya o nature na niya talaga ang magsungit kahit na kaibigan na niya.

"Okay lang 'yan maganda ka naman," sabi ko. Iyan na nga lang ang nasabi ko dahil baka lalong maasar. Laking pasasalamat ko at maganda siya.

"Nambola ka naman pero tama ka naman eh," wow!! Self confidence ang taas. Nagtawanan naman sila kasama 'yung coach, ang laking joker ni Angelica. Napailing na lang ako sa sinabi niya.

"Tara dito kayo umupo at magsisimula na sila," sabi nung coach. Makiki-coach na rin ako, hindi ko naman siya ka-close.

"Tara na guys," yaya ni Rhea. Pumasok naman kami sa parang hawla na kulay green ang screen. 'Yung parang pader niya kasi ay may butas na parang net tapos maraming court sa loob nito. Dito siguro naglalaro ang mga players ng tennis.

"All regulars in front, freshmen sa likod," sumunod naman silang lahat sa tinuran ng coach at kami naman namangha dahil masusunurin silang lahat. Parang mga maaamong tuta lang ang peg.

"First match Kaoru vs. Ken," narinig ko naman ang mga comment ng madla. Hindi naman sa chismosa ako pero malakas lang talaga ang boses nila.

'Captain vs. vice captain' sabi ng isang lalaking may salamin at may malaking dalang bag. Nandito lang din sila para manood gaya namin.

'Sino kaya mas magaling?' Tanong naman ng kausap niya.

'Kay captain ako.'

'Sige kay Vice nalang ako.' Aba at pinagpustahan pa ata ang dalawang naglalaro ah? Sila kaya ang maglaro? Para mas exciting. Isa pa malay ko ba kung sino ang captain at ang vice, ngayon pa lang naman ako manonood ng match ng tennis.

Nagsimula ang laro sa pipili kung rough or smooth. 'Yung nakabaliktad 'yung letter ng nasa dulo ng raketa. Bale bawat raketa nila ay may nakaukit na letra sa dulo simbolo ng initials ng apelyido nila. Ang serve daw ay ang captain so siya naman pala 'yung captain.

'Yung captain ay may itsura pero masyadong seryoso kung titignan mo. Ayos ang itsura nito, maputi siya at hindi mahaba ang buhok.

Habang ang kalaban kasi na vice president sa tingin ko ay may kaitiman at medyo natatakpan ng buhok ang kanyang mata dahil sa bangs.

Pareho nga silang magaling. Naalala ko sa mga kilos nila ang napanood kong anime na 'Prince of Tennis'. Mamaya naman daw eh practice ng mga freshmen. Maglalaban sila next week kung sino ang makakasama sa regulars pero wala pa raw sa history ang freshmen na nakatalo ng regulars.

Manapa kung junior na kasi magagaling talaga ang mga players. Hinintay lang namin ang susunod na sasabihin ng coach, tatakbuhin naman nila ang buong court at hindi lang basta takbo.

Race ang mangyayare para macheck ang stamina ng bawat players at kung hindi nila magagawa yun paiinumin sila ng juice, tinignan ko kung anong kulay, kulay red siya. Inumin ito exclussive lang para sa mga tennis player.

"Anong lasa niyan Rhea?" Tanong namin sa kanya. Siya lang naman ang tanging makakapagsabi nun dahil tiyak nakainom na siya niyan.

"Hindi ko mae-explain dahil isipin ko pa lang nasusuka na ako," tapos umakto pa siyang parang nasusuka. Panibagong expression na naman ang natuklasan namin tungkol sa kanya, kahinaan niya ang kakaibang juice na 'yun.

"Ganun?" Tinignan ko naman ang mga reaksyon ng mga players at nandidiri rin sila, 'yung iba naman sinasabi ng muka...

'Dapat hindi ako matalo, mahirap na!'

Parang na-curious naman ako sa lasa nun pero hindi ko sinabing titikman ko, medyo umuusok pa nga eh kaya nakakapangilabot. Yuck! Itsura palang nakakatakot ng hawakan sa baso, paano pa kaya kung iinumin na nila? Buti pala hindi ako isang player dito.

Nagsimula na silang tumakbo at grabe daig pa kabayong sumasabak sa karera. Talaga bang ganung kasama ang lasa nun at ganyan silang lahat? Pero hindi ko naman sila masisisi kung ganyan ang mga reaksyon nila dahil sa itsura ng inumin.

Ang natalo pagkatapos ng race? Ilan sa mga freshmen at juniors, mga reaksyon nila pagkainom? Nag-unahan silang pumunta sa CR at lababo at sinuka lang nila.

"Ahm, kuya ano bang lasa niyan?" Tanong ko. Para kasing okay naman ang lasa, OA lang talaga magsireact ang mga 'yun.

"Masarap naman siya eh," sabi ni Inui sabay ngiti ng nakakaloko. Parang umilaw pa ang suot nitong salamin pagka-ayos niya dahil sa sikat ng araw kaya mas lalo akong kinilabutan. Napalunok na lang ako sa sarili kong laway.

"T-talaga?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Oo gusto mong i-try?" 'yan na naman. Para namang umilaw ang salamin niya, 'yung tipong parang may dumaang liwanag sa mata niya.

"H-hindi 'wag na lang," natawa naman sila sa naging reaksyon ko na diring diri. Sino bang hindi mandidiri ah? Kulay palang nakakatakot na. Ano kayang lasa nun?

Hindi naman nagtagal ay nagpaalam na kami sa kanila. Pag-iisipan pa daw ni Rhea kung sasali ba talaga siya ulit o kung may iba na itong plano. Mas okay pa siguro kung sumali na lang siya lalo na kung 'yun ang gusto niya kaya lang kailangan pala lumipat ng SPS para makasali.

Bago pala kasi itong patakaran na makakapaglaro ka lang kung nandito ka sa section na ito. Exclussive for players lamang ito kaya ganun.

Habang naglalakad pabalik ng campus ay nakasalubong namin si Ira kasama ang buong Soccer team kaya lumapit kami sa kanila.

"Anong ginagawa niyo rito?" Tanong samin ni Ira. Lumapit naman siya sakin at inakbayan ako ulit, inulan naman kami ng tuksuhan.

"Ano ba kayo, magkaibigan lang kami noh," sabi ko. Para namang hindi sila nakumbinsi sa sinabi kong 'yun. How I wish totoo nga.

"Tama ang sinabi niya. Magkaibigan lang kami simula bata kaya ganito kami ka close," sabi niya. Hindi naman nagtagal ay sabay sabay na kaming umuwi.

Hanggang sa nasa bahay na ako iyon parin ang nasa isip ko. Kaibigan lang ang tingin niya sakin ayon sa sinabi niya sakin. Hindi ko mapigilan ang mapaisip. Hanggang kaibigan na lang ba talaga kaming dalawa? 'Yun lang naman ang tingin niya sakin diba?

Nakakalungkot isipin na kahit ang tagal na naming magkasamang dalawa ay hindi parin siya nagkakagusto sakin kahit na katiting lang. Sino nga ba naman kasi ang may sapi sa ulo ang papatol sa kaibigan niya noh? Mas malala pa ay Bestfriend ko siya.

Iwinaksi ko na iyon sa isipan ko at hindi na masyadong inalala ang nangyare kanina. Wala naman akong magagawa. Mahirap pala talaga ang ma-friendzoned!