“ผมกราบขอประทานโทษครับคุณยาย แต่ผมรักพลอยฟ้าจริง ๆ พลอยฟ้าเสียหายแบบนี้แล้ว อีกอย่างเราก็เป็นคู่หมั้นกัน ไม่กี่วันพลอยจะเรียนจบ ผมขอให้คุณพ่อคุณแม่มาพูดคุยกับคุณยายเรื่องการแต่งงาน ไม่ทราบว่าคุณยายจะว่าอย่างไรบ้างครับ” ปราบนั่งพับเพียบเรียบร้อยอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว พูดจามีสัมมาคารวะ และยืดอกรับเต็มที่ คุณยายเลยถอนใจ
“ยายน่ะไม่ว่าอะไรหรอก แต่ต้องถามเจ้าตัวเขาก่อน ว่ายังไงล่ะแม่พลอย พี่เขาจะพาผู้ใหญ่มาพูดคุยเรื่องแต่งงาน เราจะว่ายังไง”
“แล้วแต่คุณยายค่ะ” คำตอบของหลานสาวเท่ากับเป็นการตอบรับกลาย ๆ คุณยายเลยพยักหน้าเข้าใจ
ส่งแขกกลับไปแล้ว คุณยายก็อบรมหลานสาวยกใหญ่
“เรากับพ่อปราบไปถึงไหนกันแล้ว คงไม่ใช่ชิงสุกก่อนห่ามไปแล้วใช่ไหม”
“หนูยังไม่เคยเกินเลยกับพี่ปราบขนาดนั้นค่ะ”
“ก็ดี แต่งงานแล้วไม่เป็นไร ถ้ายังไม่แต่งปล่อยเนื้อปล่อยตัวผู้ชายเขาจะดูถูกเอา” เสียงดุ ๆ ของคุณยายทำให้หลานสาวหัวหด ส
