พอขึ้นรถม้าเนี่ยซวงก็เป็นฝ่ายขยับเข้าไปซบต้นแขนล่ำๆของซ่งฉีหลิน อันที่จริงนางอยากจะซบบ่าแต่เขาตัวสูงเกินไปก็เลยไม่ถึง ซ่งฉีหลินยิ้ม ก้มมองหญิงสาวที่ทำท่าออดอ้อนด้วยสายตาอ่อนโยน เอื้อมแขนมาโอบนางเอาไว้ให้ซุกในอ้อมกอด
"สามีทำดีหรือไม่ ซวงซวงถูกใจหรือเปล่า"
เนี่ยซวงอมยิ้ม ช้อนตามองเขาอย่างน่ารัก ทำท่าจะพยักหน้าแต่แล้วกลับส่ายหน้า
"ไม่เลย คนอะไรไม่รู้จักรักหยกถนอมบุปผา น่าสงสารคุณหนูหวังถึงกับต้องโกนศีรษะ ที่จริงไม่เห็นจะต้องลงโทษนางถึงขนาดนี้เลยนี่นา"
"หากไม่ทำเช่นนี้ คนพวกนี้ก็มีแต่จะทำให้เจ้ารำคาญใจอยู่ร่ำไป เชื่อเถอะ จากนี้ไปจะไม่มีใครกล้ามากวนใจเจ้าอีก"
เขาตอบแล้วก้มลงมาจูบหน้าผากงาม เนี่ยซวงย่นจมูกใส่เขา คนอะไรดุเสียจริง นึกถึงตอนเจอกันใหม่ๆ เขาก็จัดการนางอย่างไม่ปราณี กระนั้นนางกลับรู้สึกว่าเขาในตอนนี้ช่างเป็นผู้ชายที่ดูดีเหลือเกิน หล่อเหลาก็ปานนั้น แถมยังเอาใจใส่ เขาเป็นคนฉลาด เข้
