ใกล้สิ้นปีแล้ว ทุกอย่างเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง ครรภ์ของเนี่ยซวงเริ่มปรากฏให้เห็น นางยังคงแวะไปที่โรงน้ำชาซึ่งกำลังปรับปรุงตบแต่งอยู่ทุกวัน หากมีเวลาก็มักจะแวะไปหาเจียงจื่อลู่และเจียงหรูที่ไร่ชาเพื่อซักถามว่าพวกเขาขาดเหลืออะไรหรือไม่
ตั้งแต่ได้พบกับเนี่ยซวง เจียงหรูก็รู้สึกขอบคุณอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะยังไม่รู้ว่าแผนการโรงน้ำชาจะสำเร็จหรือไม่ แต่คำพูดของเนี่ยซวงก็ได้สร้างกำลังใจให้กับนางและครอบครัว เดิมทีเจียงหรูเคยนึกเสียใจที่ตนเองมิใช่ชาย ไม่อาจช่วยเหลือบิดาได้ แต่คำพูดของเนี่ยซวงที่ว่านางมีค่ายิ่งกว่าลูกชายสิบคนก็ทำให้เจียงหรูดีใจยิ่งนัก เป็นครั้งแรกที่มีคนเห็นคุณค่าของนางถึงเพียงนี้
ชีวิตของนางผูกพันกับไร่ชาแห่งนี้มาตั้งแต่ยังเด็ก ความรู้เกี่ยวกับใบชาล้วนตกทอดมาตั้งแต่บรรพบุรษ นางเองก็มีใจรักและเชี่ยวชาญการชงชาเป็นอย่างยิ่ง สามารถสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของกลิ่นและสีได้แม้เพียงเล
