ซ่งฉีหลินและคังอ๋องปรับความเข้าใจกันได้ ต่างก็กลับมาพูดจาหยอกล้อกันเช่นเดิม ท่านอ๋องเลิกเรียกนางว่าเถ้าแก่เนี้ย หันมาเรียกนางว่าซวงซวงตามซ่งฉีหลิน ปรากฏว่าถูกท่านแม่ทัพส่งสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อให้
"อู่เชียน เจ้าสนิทสนมกับนางถึงขั้นนั้นตั้งแต่เมื่อไร นางเป็นภรรยาของสหาย เจ้าต้องเรียกอาซ้อจึงจะถูกต้อง"
คังอ๋องยิ้มกวน
"ข้ากับซวงซวงเป็นคนกันเอง เจ้าก็อย่าเดือดร้อนไม่เข้าเรื่องไปเลยน่า"
เนี่ยซวงไม่สนใจ เขาอยากจะเรียกนางว่าอะไรก็เรียกไป นางเป็นห่วงว่าเด็กๆ ไม่เห็นพ่อแม่จะเริ่มงอแงแล้วมากกว่า จึงให้เสี่ยวซานไปบอกให้เสี่ยวถงพาเด็กๆ เข้ามา
คังอ๋องเคยพบแต่เป๋าเป่า คราวนี้เพิ่งได้เห็นเป้ยเป้ยและเสี่ยวหวาหวาก็หัวเราะชอบใจ ตบบ่าซ่งฉีหลินอย่างชื่นชม
"ไม่เลวๆ คลอดครั้งเดียวก็ได้ลูกตั้งสามคน แต่ละคนก็อ้วนท้วนแข็งแรง"
เป้ยเป้ยเป็นคุณชายรูปงาม แม้จะไม่โวยวายเท่าเป๋าเป่าแต่ก็ใช่จะไม่รู้ความ เข
