ในตอนเช้า ท่านโหวให้คนตามซ่งฉีหลินไปพบ เขาจูบเนี่ยซวงที่ยังหลับใหลแล้วรีบแต่งกายไปพบบิดา
"ให้ข้าไปพบท่านลุงเก้าหรือ"
ซ่งฉีหลินขมวดคิ้ว ท่านลุงเก้าอยู่ต่างเมือง เดินทางไปกลับก็ใช้เวลาตั้งสามวัน เขาไม่อยากห่างเนี่ยซวงนานขนาดนั้น
"ใช่สิ เจ้าใกล้จะสมรสแล้ว ไม่เดินทางไปเชิญลุงเก้าด้วยตนเองจะใช้ได้หรือ"
ชายหนุ่มได้ยินบิดาพูดถึงการสมรสก็เก็บอาการ อย่างไรเสียเขาก็วางแผนจะหนีไปอยู่แล้ว หากไม่ไปเชิญท่านผู้เฒ่า บิดาจะสงสัยเอาได้ จึงรับคำแล้วกลับเรือนซวี่หยางเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางในทันที
เนี่ยซวงตื่นขึ้นมาเห็นเขากำลังวุ่นวายเก็บสัมภาระก็รู้ทันทีว่าเขากำลังจะจากไป ขอบตาก็ร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่อยู่ ซ่งฉีหลินเห็นนางตื่นแล้วก็เข้ามากอด
"ซวงซวง ข้าจำต้องเดินทางไปต่างเมือง ท่านพ่อสั่งให้ข้าไปเชิญลุงเก้ามาร่วมงาน หากข้าไม่ไป ท่านพ่อคงสงสัย"
เนี่ยซวงฝืนยิ้ม
"ท่านไปเถิด ระหว่างเดินทางก็ระมัดระวังตัวด้ว
