กลับจากไร่ชาตระกูลเจียงครั้งนี้ เนี่ยซวงยิ่งมั่นใจว่าโรงน้ำชาของนางต้องประสบความสำเร็จ แม้ตอนนี้จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่างแต่นางก็ไม่รีบร้อน ไว้รอถึงฤดูใบไม้ผลิปีหน้าผลผลิตจากไร่ตระกูลเจียงก็จะเป็นของนางทั้งหมด รวมถึงชาประเภทต่างๆ ที่ผ่านการหมักและแปรรูป นางคิดอย่างลิงโลดใจ
เนี่ยซวงมอบหมายให้ต้าสือหาสถานที่สำหรับเปิดโรงน้ำชา ไม่ไกลจากย่านธุรกิจการค้าแต่มีความเงียบสงบ แน่นอนว่าสถานที่เช่นนี้จะหาง่ายๆ ได้ที่ไหน นายหน้าได้แต่รับปากก่อนจะค่อยๆ เสาะหาไป อย่างไรเสียในเมืองใหญ่อย่างเมืองหวงจิ่งนี้ร้านค้าที่เปิดใหม่หรือปิดกิจการก็มีให้เห็นอยู่บ่อยๆ เป็นเรื่องปกติ
ตอนนี้ชาวเมืองหวงจิ่งเริ่มรับรู้แล้วว่ามีเศรษฐีผู้หนึ่งย้ายมาอยู่ในคฤหาสน์ที่เจ้าของเดิมหลบหนีไป เป็นสตรีอ่อนเยาว์งดงาม แต่ความเป็นมาของนางค่อนข้างลึกลับ ในคฤหาสน์ก็เลี้ยงดูผู้คุ้มกันไว้มากมายราวกับเป็นบุคคลสำคัญ คนใกล้ชิดต่างเรียกนางว่าเถ
