เช้าวันใหม่มาถึง โมนาตื่นมาใส่บาตรตั้งแต่เช้า ทุกอย่างที่ทำใส่บาตรล้วนเป็นสิ่งที่พ่อกับแม่ชอบทั้งสิ้น แม้ท่านจากไปตั้งแต่โมนายังเด็กแต่หญิงสาวยังคงจดจำอาหารและสิ่งที่พวกท่านชอบได้
เสร็จจากนั้นจึงขึ้นห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ ปรมะยังคงนอนหลับ เธอแตะดูหน้าผากเขาเพื่อเช็กดูอาการพร้อมกับตรวจดูที่แขน เมื่อเห็นว่าทุกอย่างปกติดีก็ดึงผ้าห่มให้เขา ตอนหลับก็ดูไร้พิษสงแต่ตื่นมาทีไรทำเธอปวดหัวทุกที
แม่บ้านนำอาหารตั้งโต๊ะรอด้านล่าง โมนานั่งกินเสร็จก็สั่งให้คนนำอาหารขึ้นไปให้ปรมะบนห้อง เขาบาดเจ็บควรนอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่ เรื่องงานแจ้งธันวาพร้อมกับกำชับไว้แล้วว่าให้รีบมาดูเจ้านายโรคจิตขี้โมโหของเขาเสียที
ส่วนเธอเลือกจะออกจากบ้านแทน หน้าที่ดูแลสามีทำเท่านี้พอ ปรมะนิสัยเสียควรค่าแก่การเป็นพี่น้องมากกว่าสามี ทำดีด้วยมากยิ่งเอาแต่ใจไม่จบไม่สิ้น ที่ดูแลก็เพราะสงสารเห็นว่าบาดเจ็บ
ปรมะตื่นมาเกือบสิบ
