พายุร้ายพ่ายเจ้าเอย

บทที่3 ไม่เข้าใจตัวเอง

เจ้าเอยลืมตาตื่นขึ้นมาเธอปวดไปทั้งตัวโดยเฉพาะตรงนั้น เกิดอะไรขึ้นรีบทบทวนเรื่องราวทั้งหมด ไม่ทันจะได้คิดอะไร

"ตื่นแล้วเหรอเสียงนุ่มทุ้มถามเธออยู่ใกล้ๆ" เธอกะพริบตามองเขา พี่พายุเธอเรียกชื่อเขาเสียงเบา

"เป็นอะไรอย่าบอกว่าเมาจนจำอะไรไม่ได้ หิวรึเปล่าพี่จะไปอาบน้ำหาอะไรให้ทานนะ" เขาก้าวลงจากเตียงเนื้อตัวล่อนจ้อน เจ้าเอ่ยรีบเอามือมาปิดตา คนตัวสูงมองเธอยิ้มๆ เดินเข้าห้องน้ำไป

เจ้าเอยรีบหาชุด ตัวเอง ไม่นานพายุเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาหยิบเสื้อคลุมให้เธอ แล้วก็แปรงสีฟันอันใหม่ มาส่งให้เธอ

"ไปอาบน้ำสิ" พูดเสร็จเขาก็เข้าไปในห้องแต่งตัวไม่ได้สนใจมองเธออีก

"...." เธอออกมาจากห้องน้ำรีบแต่งตัว พี่เขาไม่ได้อยู่ในห้อง เธอเดินออกมา พี่พายุไปไหน เธอเดินลงมาจากชั้นสอง อุ๊ย! เจออีกคนที่หน้าตาเหมือนเขา คงจะเป็นพี่สายฟ้าที่เป็นคู่แฝดพี่พายุ

"พี่พายุอยู่ในครัว" เขาบอกเธอยิ้มให้แล้วก็เดินออกจากบ้านไป เธอเดินเข้ามาในครัว มองคนตัวโตที่กำลังทำแซนด์วิชง่ายๆ แล้วก็หั่นครึ่งใส่จานเรียกเธอมานั่ง เทนมใส่แก้วให้เธอ

"ทานสิเดี๋ยวพี่ไปส่ง" ไม่ต้องค่ะเอยเรียกแท็กซี่ดีกว่าค่ะ "ดีกว่ายังไง" เจ้าเอยไม่รู้จะตอบเขายังไง มานั่งเถอะทานนี่ให้หมด เจ้าเอยทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย

เธอขึ้นมานั่งบนรถ เขาขับรถออกมาแอบชำเลืองมองคนตัวเล็กนิดนึง เธอนั่งเงียบกริบ คิดอะไรอยู่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนอยู่รึเปล่า

"เจ้าเอย"

"ค่ะ?"

"ทำไมนั่งเงียบจัง โกรธที่พี่ทำเราเจ็บรึเปล่า" เจ้าเอยแก้มแดงปลั่งกับคำถามเขา เปล่าค่ะ "แล้วเป็นอะไร" ก็เอยไม่รู้จะคุยอะไร คำว่าไม่รู้จะคุยอะไรของเธอ ทำไมเขาต้องรู้สึกไม่พอใจ ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

"...." เจ้าเอยไม่รู้จะคุยอะไรกับเขาจริงๆ เธอไม่ได้อยู่ในสถานะอะไร จะคุยกับเขายังไงละ เธอยากตื่นมาในอ้อมกอดเขาแล้วก็อยากให้เขาปลอบเธอแล้วก็ขอเธอเป็นแฟน แต่มันไม่ใช่แสนหวานแบบนั้นสักหน่อย มันต้องจบแค่นี้ เพราะเมื่อคืนเขาพูดชัดทุกคำ

ถึงที่พักเธอพายุจอดรถ "ขอบคุณที่มาส่งค่ะ" เธอหันมาขอบคุณเขาแล้วก็เปิดประตูลงไป เขาอยากจะจับเธอมาถามให้รู้เรื่องว่าเป็นอะไรเอาแต่เงียบ แต่คิดอีกทีเขาจะสนใจทำไมเมื่อคืนก็คุยกันจบไปแล้ว เธอเป็นคนอยากทำเรื่องนี้เอง

พายุขับรถกลับบ้าน วันนี้เขามีซ้อมดนตรีอีก เลิกสนใจเรื่องเจ้าเอยเถอะ เขาบอกตัวเอง กลับไปถึงบ้าน สายฟ้าก็เพิ่งกลับเข้ามา

"สายฟ้าออกไปไหนมาวะ" ไปเอาหนังสือบ้านเพื่อน แล้วคนสวยของพี่ไปไหนแล้ว ไปส่งแล้ว สวยมากไปเจอที่ไหน ยังไม่อยากเล่าว่ะ ว่าแต่ถ้านายไปนอนกับใครตั้งใจทำหน่อยนะสายฟ้า พูดอะไรของพี่ "หมายถึงถ้าไปเน็ตกับใคร ตั้งใจเน็ตให้มันดีๆด้วยล่ะผู้หญิงเขาเอาไปเม้าท์มอยกันเข้าใจไหม"

"เวร" สายฟ้าสถบ พร้อมกับหัวเราะออกมา เออน่าไม่ให้เสียชื่อหรอก ดีมาก

"พี่ไปนะ" จะออกไปไหนมีเรียนเหรอ ไปซ้อมกีตาร์ไปด้วยไหม ไม่ไปพี่ไปเถอะ

"พี่พายุ" วันเสาร์ปาตี้บ้านมาร์คัลพี่ไปด้วยไหม ขอดูก่อนว่าติดอะไรไหม สายฟ้าพยักหน้า

สามวันต่อมา

"เจ้าเอยเป็นอะไร เงียบๆเหม่อๆมาหลายวันแล้ว ไปเที่ยวกันไหม" ไม่เอาไม่อยากไป งั้นไปช็อปปิ้งดีไหม ไปก็ได้ เป็นอะไรของเธอเนี่ย ลูกหว้าบ่นเพื่อน เปล่าไม่มีอะไรหรอก เจ้าเอยฝืนยิ้ม

"ไปดูพี่พายุกันไหม?" เจ้าเอยส่ายหน้า เลิกชอบเขาแล้วเหรอ อืม ทำไมล่ะ ก็มันเป็นไปไม่ได้ เราควรจะชอบคนที่ชอบเราด้วยดีกว่า รักข้างเดียวมันไม่สนุกแล้วอะลูกหว้า "ก็จริง"

สองสาวถือถุงช็อปปิ้งกันพะรุงพะรัง "เจ้าเอยไหนบอกว่าไม่อยากมาแต่ดูสิ ได้ของเยอะกว่าหว้าอีก" เจ้าเอยหัวเราะก็ของมันต้องมี

"เจ้าเอยนั้นพี่พายุ" เขาเปิดประตูรถให้ผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่ง รถสปอร์ดเปิดประทุนทำให้เจ้าเอยเห็นชัดว่าเขาสวีทกันขนาดไหน ผู้หญิงคนนั้นขยับเข้าไปใกล้ๆเขาจับแก้มเขาโน้มหน้ามาหากันจูบกันดูดดื่ม

"สาวเยอะมากพี่พายุ เจ้าเอยเลิกชอบเขาก็ดีแล้วนะ" อืม เจ้าเอยรับคำสั้นๆ แล้วก็รีบเดิน เรารีบกลับกันเถอะลูกหว้า มีงานต้องรีบส่งอาจาร์ยเยอะเลย

"...." ทั้งอาทิตย์นี้เธอเห็นเขาจูบกับผู้หญิงสี่คนแล้ว เจ้าเอย บอกตัวเองซ้ำๆว่าเลิกคิดถึงพี่เขาซะที อย่าหวังว่าเขาจะจดจำเรื่องของเธอ ในเมื่อตัวเลือกเขาเยอะขนาดนั้น

@มหาลัย

"...." เจ้าเอยทานข้าวกับเพื่อนๆเธอที่โรงอาหารตามปกติ มาร์คัล เดินมาทีโต๊ะของเธอกับเพื่อนๆ ชวนทุกคนไปปาร์ตี้ที่บ้านเขา

"เจ้าเอยให้ผมไปรับไหม เขาก้มลงมาถามเธอคนเดียว" เจ้าเอยยิ้มให้เขา ส่ายหน้าไม่เป็นไรฉันไปเองได้ มาร์คัลยิ้ม รับปากแล้วนะว่าจะมา เจ้าเอยยิ้ม เขาลูบผมเธอเจ้าเอยช้อนตามองเขายิ้มๆ

"...." พายุนั่งอยู่เขาเห็นทุกอย่าง เขามองจ้องเธออยู่ เจ้าเอยหันไปสบตาคมกริบเข้าอย่างจัง เขามองเธอนิ่งๆไม่ยิ้มรึเดินเข้ามาทักทาย เจ้าเอยไม่รู้จะยิ้มให้หรือทำยังไงดีเธอเลยลุกขึ้นชวนเพื่อนๆเดินออกไป

พายุรู้สึกไม่พอใจ รอยยิ้มที่เธอยิ้มให้มาร์คัล แต่ไม่ยิ้มให้เขา แล้วก็ทำเหมือนไม่รู้จักไม่สนใจเขา ไม่พอใจทำไมไม่รู้ รู้แต่ไม่พอใจ

หลังเลิกเรียน "เจ้าเอย ฉันมีอะไรเซอร์ไพร์" เพื่อนเธอมากระซิบ อะไรผิงผิง "ไปกับฉันเหอะน่า" เจ้าเอยแปลกใจ ผิงผิงขับรถพาเธอมาที่ตึกแห่งหนึ่ง แล้วพาขึ้นมาที่ห้องๆหนึ่ง เธอเคาะประตู มีคนมาเปิดประตู

"ผิงผิงเข้ามาสิ" นั้นพี่นาทีนักร้องนำวงพี่พายุ เจ้าเอยมองแปลกใจ ผิงผิงกระซิบชอบเซอร์ไพร์ของเราไหมเจ้าเอย พี่นาทีเขาจีบฉันอยู่จ้ะ ฉันก็เลยขอมาดูเขาซ้อมเลยขอพาเธอมาด้วย พี่พายุมาด้วยนะ ผิงผิงบอกเพื่อนยิ้มๆ

เจ้าเอยทำหน้าไม่ถูก

"น้องๆนั่งก่อนครับ" พี่นาทีบอกทั้งเธอแล้วก็ผิงผิง ทุกคนในวงทักทายทั้งคู่ มีแต่พายุที่ยังก้มหน้าก้มตาอยู่กับกีตาร์ของเขา

"เฮ้ย!พายุ" เขาหันมามอง นี่น้องผิงผิงแฟนฉัน พี่นาทีแนะนำให้เขารู้จักแล้วก็นี่เจ้าเอยเพื่อนผิงผิง เข้าพยักหน้ายิ้มให้ผิงผิง นั่งสิ

ผิงผิงไปนั่งใกล้ๆพี่นาที เจ้าเอยยืนหมุนซ้ายหมุนขวา หันไปมองเขาพายุมองเธออยู่ก่อนแล้ว

"...."

"เจ้าเอยมานั่งนี่ เขาเรียกเธอ" เจ้าเอยหาที่นั่งของเธอแถวนั้น เธอไม่ยอมไปนั่งใกล้ๆเขา ก็เธอยังนอยด์เรื่องเห็นเขาจูบกับผู้หญิงอยู่เรื่อยนี่หน่า

"...." พายุมองเธอสายตาไม่พอใจ ที่เจ้าเอยทำเป็นไม่ได้ยินที่เขาเรียกแถมยังไม่ยอมคุยกับเขา เขาลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกจากห้องไป

"พายุไปไหนวะ?" ไปสูบบุหรี่

ใช่เขาสูบบุหรี่คืนนั้นเธอได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆตอนที่เขาจูบเธอ เจ้าเอยคิดแล้วก็แก้มแดงขึ้นมา

ก๊อกๆ

"ใครมา" นาทีลุกขึ้นไปเปิดประตู hi ทุกคน นานะทักทายทุกคน นานะสาวญี่ปุ่นคนสวย พายุละ เธอเข้ามามองหาเขา ออกไปสูบบุหรี่เดี๋ยวมา นาทีแนะนำเธอให้รู้จัก ผิงผิงกับเจ้าเอย สองสาวทักทายนานะ

?️?️⚡️⚡️?️?️