พายุร้ายพ่ายเจ้าเอย

บทที่9 คู่แข่ง

เช้าวันต่อมา

"...." ฝนยังไม่หยุดตกเลย พายุตื่นมากอดคนตัวเล็ก เจ้าเอยหลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดเขา เขาจูบแก้มเธอ เผลอจูบแรงจนทำคนตัวเล็กขยับตัวตื่น อื้อ เธอบิดตัวเสียงครางออกมาเหมือนลูกแมว

หยีตามองเขา จุ๊บแขนล่ำๆที่กอดเธออยู่

"พี่พายุตื่นนานแล้วเหรอคะ" อืม

"ฝนตกหนักจังเลย เอยจะกลับยังไง พรุ่งนี้เอยมีเรียนตอนเช้า" รอฝนหยุดก่อนพี่ขับรถไปส่ง

"ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยนะคะ" อืม ก็อยู่นี่ก่อน

"พี่พายุจะรำคาญเอยรึเปล่า" พี่พูดแบบนั้นตอนไหน ก็ถ้าต่อไปนี้เอยจะเข้ามาอยู่ใกล้ๆพี่บ่อยๆ ไม่รู้สิเรางอแงรีเปล่าล่ะ

"เปล่าซะหน่อย" พายุยิ้ม มองคนตัวเล็กที่มองเขาตาแป๋ว

ติ้ง WhatsApp เขาแจ้งเตือน

thunder : ตื่นรึยัง?

Storm : ตื่นแล้ว

thunder : ลงมาทานข้าว

Storm : โอเค

พายุหันมามองคนตัวเล็ก "พี่สายฟ้าตามลงไปทานข้าว" พี่สายฟ้าทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ

"อืม ไปลองชิมฝีมือพี่สายฟ้ากัน"

เจ้าเอยเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแปรงฟัน พายุจัดการตัวเองเรียบร้อย มองเจ้าเอยเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้

"เจ้าเอย" ค่ะ

"ใส่บราด้วยนะ" ค่ะ

สองคนลงมาทานข้าว สายฟ้าจัดโต๊ะรอสองคนอยู่

"หอมจังเลยค่ะพี่สายฟ้า" นั่งเลยครับวันนี้มาลองชิมฝีมือพี่หน่อยนะ มีข้าวผัดปูแล้วก็ซุปปูสูตรคุณย่าเลยนะครับ

"ว้าว น่าอร่อยมากเลยค่ะ" เจ้าเอยลองชิมซุปปู ถึงกับตาโต อร่อยมากเลยค่ะพี่สายฟ้า พายุยิ้ม สูตรคุณย่าพี่อร่อยเด็ดมากๆเลยค่ะ

"อยากให้คุณย่าได้ยินจังเลย น่าจะยิ้มทั้งวัน" สายฟ้าพูดถึงคุณย่าน่ารัก

"สายฟ้าพรุ่งนี้นายมีเรียนรึเปล่า" มีตอนบ่าย ฝนยังไม่หยุดเลยตกหนักติดต่อกันแบบนี้ จะไปยังไง จริงๆแล้วกรมอุตุแจ้งว่าฝนจะหยุดวันนี้นะ แต่ดูๆแล้วกรมอุตุมั่วรึเปล่า

"เอยว่าเป็นเพราะพี่สองคนรึเปล่า ฝนอาจจะตกแค่บ้านพี่ก็ได้นะ เพราะบ้านนี้มีทั้งสายฟ้าทั้งพายุ"

"เฮ้ย! จริงด้วยพี่ว่าเป็นไปได้" สายฟ้าพูดหน้านิ่งๆ พายุกลั้นขำ เจ้าเอยมองหน้าเขา เธอเผลอขำออกมา เจ้าเอยเราจะมาขำมุขตัวเองไม่ได้นะ สายฟ้าพูดยิ้มๆ

"นั้นสิคะ ก็พี่พายุขำก่อน"

"เราน่ะทานข้าวให้หมด" ทานผลไม้ไหม มีองุ่นไหมสายฟ้า มีนะ เขาหยิบองุ่นออกมาให้พี่ชาย ล้างเรียบแล้วทานได้เลยครับ

"ฝนซาลงแล้ว กรมอุตุน่าจะของจริงแล้วแหละ ฝนหยุดพี่จะไปส่งเจ้าเอยนะ นายจะเอาอะไรไหม" ไม่เป็นไรถ้าฝนหยุดจะออกไปเหมือนกัน ต้องไปหามาโก้หน่อย

"ทำไมมาโก้มีอะไร" เปล่าหรอก ไม่เจอหลายวันคิดถึงน้อง ไปหาเฉยๆ "อืม"

"ถ้าไงพี่จะแวะไปด้วย แล้วช่วงนี้มีแฟนรึเปล่ามาโก้ ไม่เห็นหน้าเลย แปลกๆอยู่นะ" สายฟ้ายิ้ม มาโก้ไม่เคยโสดพี่ถามนั้นแหละถามแปลกๆ

เจ้าเอยนั่งมองสองคนคุยกันตาแป๋ว พายุหยิบองุ่นป้อนให้เธอไม่หยุด

"พี่พายุพอแล้วค่ะเอยอิ่มแล้ว เอยไปล้างจานให้นะคะ" เขาพยักหน้า

ฝนหยุดตกช่วงบ่ายๆ

พายุขับรถมาส่งเจ้าเอย "เจ้าเอย" ค่ะ ทำไมเราพักอยู่คนเดียว ไม่อยู่กับเพื่อนล่ะ เอยไม่สะดวกชอบอยู่คนเดียวมากกว่าค่ะ

"ไม่กลัวรึไง" ตอนแรกก็กลัวค่ะแต่ตอนนี้ก็ชินแล้วค่ะ

"แล้วเมมเบอร์พี่ไว้รึยัง?" เขาหันมามองคนตัวเล็กนิดหนึ่ง มีอะไรจะได้โทรหาได้ ถ้าเอยโทรไปพี่จะมาหาเหรอคะ "มาสิ" พายุตอบหันมามองเธอ

ถึงที่พักเธอ เจ้าเอยโน้มตัวไปหอมแก้มเขา "ขอบคุณที่มาส่งค่ะ ไว้เอยทักหานะคะ"

เช้าวันต่อมา @มหาลัย

"เจ้าเอยหายหน้าไปเลย วันนั้นออกไปกับพี่พายุแล้วหายไปเลยนะ ตกลงยังกันแน่ เล่ามาให้หมดนะ" ผิงผิง ถามเธอคาดคั้น

"ก็ชอบพี่เขาไง" เอออันนั้นรู้แล้ว ยังไงต่อ

"ก็ไปนอนกับพี่เขา" ผิงผิงตาโตจริงดิเจ้าเอย อืมจริง แล้วพี่เขาเป็นไง

"มันมากโคตรแซ่บ" โอ๊ยเจ้าเอยฉันจะเป็นลม

"ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะตามจีบพี่เขา" เริ่ดมากเจ้าเอย เอาเลยแกยังไงก็ได้กันแล้วแถมเขายังแซ่บอีก แล้วท่าทีพี่เขาเป็นไงบ้าง

"อืมก็ดูแลฉันดีนะน่ามีใจให้ฉันบ้างแล้วแหละ ตอนนี้สาวๆของเขาฉันก็ไม่สนใจแล้ว เพราะดูๆเขาก็ไม่ได้จริงจังกับใคร"

"เจ้าเอยแต่มีอยู่คนหนึ่งที่แกต้องระวังหน่อย" ใครเหรอ "นานะ" ที่เคยเจอที่ห้องซ้อม คนนั้นเป็นเพื่อนพี่เขาไม่ใช่เหรอ

"ฉันว่าไม่ใช่เพื่อนปกติหรอกนะเจ้าเอย เดี๋ยวฉันไปสืบจากพี่นาทีมาให้ละกัน" โอเคจ๊ะ

หลังเลิกเรียนเจ้าเอยนั่งเล่นโทรศัพท์รอลูกหว้า นัดไปทานข้าวกัน พายุเดินตรงมาหาเธอ

เจ้าเอยเงยหน้ามองคนที่มายืนตรงหน้าเธอ "พี่พายุ" เธอเรียกชื่อเขาทำหน้าแปลกใจ ทำไมคิดว่าเป็นใครเหรอ เธอยิ้มให้เขา

"คิดว่าเป็นลูกหว้าค่ะ เอยนัดลูกหว้าไว้" พายุลูกหัวเธอ

"พี่พายุกำลังจะไปไหนเหรอคะ" ไปห้องซ้อม เรานัดกับเพื่อนจะไปไหนกัน "แค่ไปทานข้าวค่ะ"

"แล้วไหนบอกว่าจะทักหาพี่ ไม่เห็นทักมา" เจ้าเอยยิ้มก็เพิ่งเมื่อวานเองค่ะ เอยกลัวว่าพี่จะรำคาญ

"พี่ยังไม่เคยพูดเลยนะว่ารำคาญ" เจ้าเอยยังยิ้มไม่หยุด เอยจะทักไปตอนนี้เลยดีไหมคะ "อืมดี" เขาพยักหน้า

"พายุ" เสียงหวานเรียกเขานานะเดินมา ไปกันเลยไหมพายุ

"ไปสิ"

"เจ้าเอยพี่ไปก่อนนะ" ค่ะ เจ้าเอยพยักหน้า

"..."

เจ้าเอยมองตามหลังสองคน พี่นานะดูสนิมกับพี่พายุเกินไปจริงๆด้วย แต่เขาคงเป็นเพื่อนกันแหละ เรียนคณะเดียวกัน อาจจะไม่มีอะไรก็ได้

เจ้าเอย ทัก DM เขาไปตามที่รับปากเขาไว้

ลูกหว้ากับผิงผิงเดินมา "เจ้าเอยขอโทษทีนะ พอจะออกมาดันลืมของไว้ในห้องเรียนต้องกลับไปเอาอีก" ไม่เป็นไร พวกเราไปกันเลยไหม "ไปจ๊ะ"

@ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

"เจ้าเอย เรื่องพี่พายุฉันไปตามจากพี่นาทีมาให้แล้วนะ" เร็วดีจังผิงผิง ตกลงว่าไงเจ้าเอยรีบถาม

"พี่นาทีบอกว่า ตอนแรกเหมือนพี่พายุจะตามจีบพี่นานะ แต่นางบอกว่านางไม่ได้อะไรคิดแค่เพื่อน นางมีแฟนอยู่ที่ญี่ปุ่น พี่พายุก็เลยไม่ได้อะไร แต่หลังๆเหมือนพี่นานะจะชอบทำตัวติดพี่พายุตลอด พี่นาทีบอกว่าไม่แน่ใจว่านางเลิกกับแฟนที่ญี่ปุ่นไปแล้วรึยัง"

"แบบนี้ไม่ค่อยโอเคนะเจ้าเอย ปล่อยให้อยู่ใกล้กันบ่อยๆพี่พายุเคยชอบนางด้วย ลูกหว้าออกความเห็น"

"ก็จริง แต่นางปฏิเสธเขาเองนะถือว่าสละสิทธิ์ไปแล้วจ้ะ ส่วนฉันคือคนสวยที่จะได้พี่เขามาครอบครอง เจ้าเอยพูดอารมณ์ดี"

"เจ้าเอย นานะเขาก็สวยจ๊ะ" แหมผิงแกก็ให้กำลังใจฉันหน่อยไม่ได้รึไง

"แล้วแกจะไปแทรกเขายังไงฉันเห็นเขาไปไหนไปกัน" เจ้าเอยเริ่มนอยด์ ส่ายหัวไม่รู้เหมือนกัน

"สู้ๆสิวะเจ้าเอย ลูกหว้าให้กำลังใจเธอ"

"ใช่สู้คะ กับเพื่อนเราให้ร้อยส่วนผู้ชายให้ร้อยยี่สิบค่ะ" เจ้าเอยพูดเฮฮา

เธอแยกกันกับเพื่อนๆกลับมาที่พัก เปิดโทรศัพท์ พายุ DM กลับมาหาเธอ

Storm : กลับรึยัง?

Jao-oie : เป็นห่วงเหรอคะ :)

Storm : พี่ถามว่ากลับรึยัง?

"...." เจ้าเอยย่นจมูกใส่โทรศัพท์ แค่บอกว่าเป็นห่วงมันจะยากอะไรนักหนาเธอบ่นเขาอยู่คนเดียว แล้วก็พาลไม่ตอบ DM เขา เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

ครื่ดด ครื่ดด เสียงแรกสายโทรศัพท์เธอ

พายุเริ่มเป็นห่วง เจ้าเอยไม่รับโทรศัพท์เขา

เจ้าเอยออกมาจากห้องน้ำ เห็นสายเข้าเป็นเบอร์เขา เธอเลยโทรกลับ

"ฮัลโหลเจ้าเอย ทำไมไม่รับสายพี่" เอยอาบน้ำอยู่ค่ะ พี่พายุมีอะไรรึเปล่าค่ะ เรากลับห้องรึยัง กลับแล้วค่ะ ก็เราไม่ตอบDM ก็เอยไปอาบน้ำไงคะ

"อืมรู้แล้วงั้นแค่นี้นะ"

"พี่พายุค่ะ" หืม เอยไปดูพี่ที่ร้านได้ไหมคะ ได้สิ เดี๋ยวเจ้าเอย ค่ะ เราจะมากับใคร

"ไปคนเดียวค่ะ" แล้วจะกลับยังไงคนเดียว

"พี่ก็มาส่งเอยไงคะ ไม่ได้เหรอเธอทำเสียงอ้อนเขา" พายุอดยิ้มกับเสียงอ้อนของเธอไม่ได้

"ถ้าอยากมาก็มา"

"ค่ะ เอยจะรีบไป"

?️?️⚡️⚡️?️?️