พายุร้ายพ่ายเจ้าเอย

บทที่6 คัพc

"...." เจ้าเอยถอดบราออกจากตัว แถมเดินเอาไปส่งให้เขากับมือ แล้วยิ้มหวานให้คนตัวโต พายุรับมา ถึงกับมือสั่นรีบเอายัดไว้ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังมองเจ้าเอยคาดโทษตาดุ

พายุร้องจบไปแล้ว บอกแฟนคลับ

"ผมขออนุญาตใส่บรา เอ๊ย! ใส่เสื้อ" เขาเล่นมุขกับคนดู คัพอะไรกันบ้างครับนี้ นาทีตบมุขต่อ จะคืนเจ้าของยังไงถูกครับ สตาฟขึ้นมาตามเก็บบราลงจากเวที

หลังเล่นจบ พายุรอจัดการเจ้าเอยเต็มที่เลย ผิง

"ผิงเรากลับก่อนนะ" เธอรีบขอตัวกะว่าจะหนีกลับ กลับพร้อมกันเจ้าเอยเราไปหาพี่นาทีก่อนแป๊บเดียว ผิงผิงเอยไม่ได้ใส่บรา ผิงผิงหัวเราะเพื่อน แล้วใครใช่ไห้ถอดไปให้พี่พายุละ ไปขอคืนสิ "ไม่เอาใครจะกล้าไปขอคืน"

พายุเดินตรงมาหาตัวแสบที่ยืนกอดอกอยู่

"ผิงผิงไปหานาทีสิ" ปากเขาพูดกับผิงผิงแต่ตามองเจ้าเอยไม่วางตา คล้อยหลังผิงผิง พายุจับแขนเจ้าเอยให้เดินตามเขาไป

"พี่พายุทำอะไร" เขาดึงเธอจนมาถึงรถเปิดรถยัดคนตัวเล็กเข้าไปในรถ โอ๊ย! เจ็บนะคนตัวเล็บบ่นเจ็บ เขาขึ้นมานั่งที่ประจำคนขับ ดึงบราลูกไม้เซ็กซี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ส่งคืนให้เธอ "ใส่ซะ" เจ้าเอยรับมาถือไว้ "ใส่สิ" พี่จะให้เอยใส่ยังไง

"ถอดได้ ใส่ไม่ได้"

เขาตั้งใจกวนเธอ แถมจ้องที่หน้าอกโนบราของเธอ

"จ้องทำไมหันไปนะ" เขายิ้มแถมดึงบราจากมือเธอกลับไปยัดใส่กระเป๋ากางเกงเขาเหมือนเดิม

"พี่ทำอะไร" ก็ให้ไม่ใช่เหรอเปลี่ยนใจไม่คืนแล้ว เจ้าเอยยกแขนเรียวขึ้นมากอดอก พายุยิ้ม สตาร์ทรถ ออกรถทันที

"พี่พายุจะไปไหน" เขาไม่ตอบ พี่พายุเธอตะโกน ตะโกนทำไมหนวกหูเสียงดัง ไปเอากันไงโวยวายทำไม

"จอดรถนะ" ไม่อยากเหรอ "ไม่" โกหก หึหึหัวนมชี้ตั้งขนาดนั้นนะไม่อยาก เขาหัวเราะเยาะเธอ

"คนบ้าหยาบคาย" พายุหัวเราะชอบใจ พี่พายุพาเอยกลับเดี๋ยวนี้นะ กลับอะไรเจ้าเอยเรายั่วเองนะ เธอยั่วเขางั้นเหรอเธอแค่อยากแกล้งเฉยๆ ก็สาวๆคนอื่นทำกันเยอะแยะ

"พี่พายุจอดรถ" ทำไมอยากเอากันในรถเหรอ ก็ดีมันดี เดี๋ยวหาที่เหมาะๆจอดให้นะ

"พี่พูดบ้าอะไร" เอากันในรถไงอยากลองใช้ไหมใส่กระโปรงมาด้วยเหมาะเลย เจ้าเอยเงียบอยากจะร้องไห้กับคำพูดหยาบคายของเขา

ครึดด ครึดด เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เธอ "ไม่ต้องรับนะเจ้าเอย" อย่ามาสั่งเอย

เขาคว้าโทรศัพท์จากมือเธอ เขาทำแบบนั้นทำรถเซเป้ไปนิดหนึ่ง เจ้าเอยตกใจ

"พี่ทำอะไรมันอันตราย" เขาดูมือถือเธอใครโทรมา พีเจ ไอ้นักร้องหน้าหล่อที่ขอเบอร์เธอในร้าน เธอแมมเบอร์เขาแล้วด้วยงั้นเหรอ

พายุหักพวงมาลัยเข้าข้างทางจอดรถ เขากดตัดสาย พีเจ แล้วกดเบอร์โทรเขาเข้าเครื่องเธอ เธอไม่มีเบอร์เขา พายุเริ่มฉุนหนัก มองคนตัวเล็ก

"เจ้าเอยแมมเบอร์พี่ ว่าที่รัก เดี๋ยวนี้" เจ้าเอยมองหน้าเขาไม่ค่ะทำไมเอยต้องทำ

"แล้วกับพีเจแมมเบอร์มันไว้ทำไม" ก็เขาหล่อดี เขากัดกรามกรอด มองหน้าคนตัวเล็ก ที่มองเขากลับอย่างท้าทาย

พายุออกรถ ขับเร็วราวกับชื่อเขา เจ้าเอยตกใจ "พี่พายุขับรถเร็วเกินไปแล้วนะ" เพราะใครละ เขาเลี้ยวรถเข้ามาที่บ้านเขา จับคนตัวเล็กอุ้มขึ้นพาดบ่า มือใหญ่ฟาดลงที่ก้นเธอ

เพี๊ยะ! "โอ๊ยเจ็บนะ"

"พี่พายุทำบ้าอะไร ทำแบบนี้ได้ยังไง" แบบนี้แหละเลือดจะได้เลี้ยงสมองบ้าง พายุเข้ามาในบ้านสายฟ้ามองสองคน งงๆ ชอบแนวนี้กันเหรอเบาๆเสียงกันด้วยล่ะ อุดหูสิวะสายฟ้า สายฟ้าส่งยิ้มล้อๆพี่ชาย

พูดเสร็จแบกเจ้าเอยมาโยนลงบนเตียง

"โอ๊ยเจ็บนะ" เขาถอดเสื้อ ทำท่าจะถอดกางเกง หยุดนะ หยุดทำไม

"พี่ห้ามทำนะเอยไม่เต็มใจ" เขายิ้มเยาะเธอ เด็กน้อยไม่เต็มใจงั้นเหรอ หลอกตัวเองทำไมเจ้าเอย

"ถ้าพี่ทำโดยที่เอยไม่เต็มใจพี่ต้องรับผิดชอบนะ" หึหึงั้นเหรอ จะปล่อยท้องเหรอจะให้รับผิดชอบน่ะ หยิบบราของเธอมาสูดดม ยั่วให้อยากแล้วจะมาให้รับผิดชอบอะไรละเจ้าเอย

"เราชอบพี่ไม่ใช่เหรอ ?" ก็พี่บอกว่าไม่ชอบซ้ำไม่ใช่เหรอ ถ้าอยากก็ทำได้ไม่ติดนะ พายุพูดหน้าตาเฉย เราชวนเองนะ

"เอยชวนตอนไหน?" แล้วจะมาถอดบราให้พี่ทำไมบนเวที ไม่รู้เหรอมันหมายความว่าไง "ไม่รู้ ก็เห็นสาวๆทำกันเยอะแยะ" พายุยิ้มร้ายใส่เธอ

"เขาเรียกให้ท่านะเจ้าเอยถอดแล้วมาส่งให้กับมือขนาดนั้น" ก็แค่แกล้งเล่นทำไมต้องคิดเยอะ เจ้าเอยพูดเสียงเบา

"ถ้าไม่อยากทำก็แล้วแต่ ไม่ชอบฝืนใจใครเหมือนกัน แต่นอนนี่แหละดึกแล้ว พรุ่งนี้วันหยุดไม่ต้องไปเรียน ตื่นสายได้เลย"

"อาบน้ำไหมเขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูกับเสื้อคลุมอาบน้ำมาให้เธอ" เจ้าเอยเอื้อมมือไปรับเดินเข้าห้องน้ำไป

เขาเป็นบ้าแน่ๆเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เธอแอบคิด

เธอออกมาจากห้องน้ำ เขาส่งเสื้อยืดของเขามาให้เธอ "ใส่นี่นอนก็แล้วกันนะ" ในมือเขามีบราของเธอถืออยู่แต่ไม่ยอมส่งให้เธอสักที

"ขอบราคืนด้วยได้ไหมคะ" อืม ตอนนอนไม่ต้องใส่หรอก พูดเสร็จเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

"...." เจ้าเอยนั่งอยู่ที่ปลายเตียง รอเขาออกมากห้องน้ำ เธอไม่รู้ว่าเขาจะให้เธอนอนตรงไหน พายุออกมาจากห้องน้ำ มองเธอ

"พี่จะให้เอยนอนตรงไหนคะ?" ก็นอนนี่แหละ "แล้วพี่ละคะ" ก็นอนด้วยกัน ทำไมไม่เคยนอนรึไง

"บ้านนี้ไม่มีห้องนอนแขกเหรอคะ" มีแต่ไม่ได้ทำความสะอาด พี่ไม่ใช่พระเอกที่จะเสียสละไปนอนบนพื้นรึอะไรแบบนั้นแน่ นอนไปเถอะน่าถ้าบอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ไม่ต้องห่วง

"...." เจ้าเอยขึ้นไปนอนบนเตียง ห่มผ้าเรียบร้อย พายุออกมาจากห้องแต่งตัวเขาไม่ใส่เสื้อ เดินมานั่งลงพิงหลังกับหัวเตียง เปิดโทรศัพท์อ่านอะไรสักอย่างแล้วก็เปิดคลิปเสียง

"พายุลูกว่างวันไหนนัดมาด้วยคุณมี้จะได้โทรหา คุณมี้คิดถึงจังเลย ดูแลสายฟ้าด้วยนะ แล้วอย่าขับรถเร็ว คิดถึงลูกจ๊ะ"

"...." เจ้าเอยนอนฟังเงียบๆเธออยากจะฟ้องคุณมี้ของเขาจังเลยว่าเขาเพิ่งขับรถเร็วมากๆเลยวันนี้ ทำเธอตกใจด้วย

"เจ้าเอยหลับรึยัง" ใกล้หลับแล้วค่ะ

"กอดพี่ได้นะถ้านอนไม่หลับ" เจ้าเอยพลิกตัวหันหลังให้เขา พายุอยากจะฟาดก้นเธออีกซัก ป๊าบ เล่นตัวจริ๊งแม่คุณ

"...." เมื่อคืนเจ้าเอยเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นเช้ามาอุ่นดีจังหลับเต็มอิ่มดีจัง เจ้าเอยขยับตัว เอ๊ะ แก้มเธอแนบอยู่กับอกแกร่ง เธอเงยหน้าขึ้นมอง พายุตื่นแล้วเขานอนหนุ่นแขนตัวเองมองเธออยู่

"...." เจ้าเอยทั้งกอดทั้งก่ายเขาซุกตัวอยู่ตรงอกเขา แถมเสื้อยืดที่ใส่ก็ถลกขึ้นมาจนเห็นแก้มก้น เธออายแทบจะมุดที่นอนหนี ขยับออกจากตัวเขาเอาผ้าห่มมาปิดหน้า

พายุแอบยิ้ม เธอคงหนาวเมื่อคืนฝนตกหนัก ตอนนี้ก็ยังตกอยู่เลย

"เจ้าเอยข้างนอกฝนตกหนักเลย เราไม่ต้องรีบกลับหรอกนะรอฝนหยุดก่อน" อืม ค่ะ

พายุเดินเข้าห้องน้ำไป ออกมาจากห้องน้ำเข้าไปหาเสื้อกันหนาวของเขาให้เธอ

"เจ้าเอยใส่เสื้อนี่นะถ้าหนาว" ค่ะ

พายุเดินลงมาเขาจะออกไปWalmart

"พี่พายุฝนตกหนักพี่จะออกไปไหน" ไปซื้อของหน่อย นายจะไปด้วยไหม "ไปก็ได้" สองคนออกไปซื้อของ

?️?️⚡️⚡️?️?️