Chapter 16: Sulat
Zeph's POV
Hindi ako mapakali, gabi na pero wala pa sa isip ko ang matulog, hindi pa ako dinadalaw ng antok. Ni hindi ko nga magawang maupo dahil sa pa-iisip, paikot-ikot lang ako ng paglalakad dito sa gilid ng kama ko. Minsan ding tumatanaw ako sa bintana tagos sa labas. Hindi ko alam bakit ako nababalisa ng ganito.
Hinihintay ko ang pagbabalik ni Zild, gusto kong malaman ang balita mula sa kanya, sa pagpasok niyang muli sa MCU at pati na din sa mga kaibigan ko.
Agad akong napatingin sa pagbukas ng pinto, hindi ko napigilan ang sarili ko sa pagngiti nang makita ko si Zild na papalapit na sa akin.
Sa paglapit niya ay agaran ko siyang niyakap. Sobra akong nag-alala, akala ko kasi... Akala ko kasi hindi na siya babalik. Akala ko mapapahamak siya.
Narinig ko ang mahina
