“อืมมันก็จริง” ข้อนี้สายพิณเห็นด้วย เพราะนางก็เคยมีความรู้สึกเช่นเดียวกันนี้ ต่อมเผือกกำเริบ นางหันซ้ายหันขวา ให้แน่ใจว่าไม่มีคนงานเดินผ่านมา รับเงินมายัดใส่กระเป๋าเสื้อ “น้าเล่าให้ฟังก็ได้ แต่เหยียบเรื่องนี้ไว้นะ อย่าไปพูดต่อล่ะ คนที่นี่เขาเก็บเรื่องนี้ไว้ เหมือนประตูบ้านที่ปิดตายไม่ให้ใครเข้า”
“ค่ะน้า หนูสามคนไม่บอกใครค่ะ จะว่าไปก็ไม่ใช่เรื่องของหนูแล้วพวกหนูก็ไม่ใช่คนที่นี่ด้วย แค่อยากรู้เฉยๆ ค่ะ” รุ่งทิวารับคำ
“เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ...” อรจิรา รุ่งทิวาและดุษฎีนั่งฟังเรื่องราวจากปากสายพิณอย่างตั้งใจ ตอนนี้ทั้งสามเข้าใจแล้วว่า ขนำชังหรือบ้านพักหลังนี้มีปมหลังอย่างไร รวมถึงสาเหตุที่ทำให้สิงหนาทเปลี่ยนไปด้วย
ความลับของสิงหนาทที่ทั้งสามรู้คือ เมื่อสามปีกว่าบ้านหลังนี้เคยเป็นรังรักระหว่างสิงหนาทกับพรรณนารา หรือปริม ทั้งคู่รักกันมากทว่าเถ้าแก่สัน
