หลังจากทำบุญกันจนอิ่มใจและกินอาหารจนอิ่มท้อง เถ้าแก่สันต์พร้อมคณะเดินทางได้กลับมาถึงบ้านในเวลาเกือบหนึ่งทุ่ม พอมาถึงบ้านเถ้าแก่สันต์ได้เรียกพจน์ สายหยุดและกัญญาภรณ์เข้าไปคุยกันในห้องนั่งเล่น หัวข้อเรื่องที่คุยคือเรื่องหนี้สิน
“พ่อจะฉีกสัญญาเงินกู้ทิ้งต่อหน้าแพร แพรจะได้สบายใจ” เถ้าแก่สันต์หยิบสัญญาเงินกู้ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา ก่อนฉีกมันตามคำพูด “ส่วนโฉนดที่ดินพ่อจะคืนให้ในวันที่แพรตั้งท้อง ตกลงตามนี้นะ”
“ค่ะ ตามเถ้าแก่ว่ามาค่ะ”
“เรียกเถ้าแก่ได้ไง เรียกว่าพ่อสิ ตอนนี้แพรก็เป็นลูกคนนึงของพ่อแล้วนะ”
“ค่ะ พ่อ” กัญญาภรณ์ทำตามที่เถ้าแก่สันต์ต้องการ
“เอาล่ะ ไปเตรียมตัวได้แล้ว เดี๋ยวจะได้เข้าหอกัน” ทั้งสี่จึงพากันเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น มาสมทบกับปานวาดและสิงหนาทที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก
“คุยกันเสร็จแล้วใช่ไหม” ปานวาดถามสามี
“อืม เสร็จแล้ว”
“ถ้างั้นสิงห์กับแพรก็ไปอาบน้ำได้แล้วนะ ใกล้ถึงฤ
