Ep13 : กาลเวลาโบยบิน (จบบท)

2902 Words

ใบหน้าคุ้นเคยของคนที่ยกมือขึ้นเคาะกระจกรถรัวๆ ช่วยหยุดความเสียใจของชายบ้านแตกไว้ชั่วคราว กรกนกเงยหน้าจากพวงมาลัยขึ้นมองใบหน้าเรียวรูปไข่นิ่งนาน โดยสายตาทั้งคู่สบประสานกันผ่านกระจกกั้น ราวกับกำลังลองเชิงใครจะแน่กว่ากัน จนแล้วจนรอด สุดท้ายก็เป็นฝ่ายคนนั่งด้านในรถนั่นแหละ ต้องเป็นฝ่ายหลุบเปลือกตาลงต่ำ ก่อนสบถด่าตัวเองในใจ ให้ตายเขาขับรถมาถึงนี่ได้ยังไงวะ! ชายหนุ่มสูดน้ำมูกที่ทำท่าว่าจะไหลลงมาด้วยสีหน้ายังงุนงง เสียงเคาะกระจกกระหน่ำลงมาอีกระลอกจนเขาสะดุ้ง ใบหน้าขาวซีดหันขวับ พร้อมยกหลังมือปาดน้ำตาทิ้งลวกๆ พอนึกถึงสภาพดูไม่จืดของตัวเองตอนนี้ กรกนกก็ถอนหายใจหนัก ด้วยแสงสว่างตรงบริเวณนี้มีมากพอจะทำให้งามเด่นมองเห็นทะลุทะลวงคนนั่งหลังพวงมาลัยชัดเต็มสองตา วงหน้าขาวสะอาดดูทรุดโทรมลงอย่างน่าใจหาย ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ซึ่งตอนนี้เจ้าของยังรู้สึกปวดหน่อยๆ ขอบตาก็บวมช้ำเหมือนแปะตัวปลิงไว้ตรงด้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD