14
กล้าตะวันยิ้มเย็น โน้มใบหน้าลงต่ำจนปลายจมูกสัมผัสกับแก้มหอมกรุ่น เขาสูดดมเข้าไปในปอดนิ่งนาน ราวกับว่าสิ่งที่ดอมดมเป็นความหอมที่ไม่เคยได้สัมผัสจากหญิงสาวคนใดมาก่อน ก่อนจะคลอเคลียยังริมฝีปากสีสวยที่เวลานี้สั่นจนเขารู้สึกได้
“เธอเคยหรือยัง” กล้าตะวันถาม อาการสั่นเกินพอดี ลำตัวที่ระบายด้วยสีเลือดฝาด อีกทั้งยามที่จูบ เธอยังไม่ได้เรื่องได้ราว ประหนึ่งจูบไม่เป็น คนชำนาญการเรื่องเพลิงกามเช่นเขาคิดว่า อัลลิยาไม่เคยต้องมือชายมาก่อน แต่มันก็เชื่อยากเพราะสมัยนี้เทคโนโลยีมันล้ำหน้า มารยาหญิงก็มีมากเช่นกัน “อย่าโกหกเพราะไม่อย่างนั้นเธอตายคาเตียงแน่”
อัลลิยาเข้าใจคำถามดีว่า เขาหมายถึงอะไร แต่เธอยังไม่ทันได้ตอบคำขู่ของเขาก็ตามมา ปากเล็กจึงเปิดปากตอบแผ่วเบา แล้วเป็นคำตอบตามความจริง
“ไม่ค่ะ...ไม่เคย”
เขายิ้มเหนือเรียวปากนุ่มที่ถูกตรึงด้วยกลีบปากหนาทันทีที่ได้รับคำตอบ การจูบในครั้งนี้เขามอบความนุ่มน
